คำตรัสจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า
เรื่อง วัตตขันธกะ : ปิณฑจาริกวัตร
เรื่อง วัตตขันธกะ : ปิณฑจาริกวัตร
ปิณฑจาริกวัตร
( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 426 )
548. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุนั้นแล เราจักบัญญัติ วัตร ///// แก่ภิกษุผู้เที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร โดยประการที่ภิกษุผู้เที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร พึงประพฤติเรียบร้อย
( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 427 )
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้เที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร คิดว่า จักเข้าบ้านในบัดนี้ เมื่อปกปิด มณฑล 3 ///// พึง นุ่งให้เป็นปริมณฑล ///// คาด ประคดเอว ///// ห่มผ้าซ้อน 2 ชั้น กลัดลูกดุม ล้างบาตรแล้วถือเข้าบ้านโดยเรียบร้อยไม่ต้องรีบร้อน
พึงปกปิดกายด้วยดีไปในละแวกบ้าน
พึงสำรวมด้วยดีไปในละแวกบ้าน
พึงมีตาทอดลงไปในละแวกบ้าน
อย่าเวิกผ้าไปในละแวกบ้าน
อย่าหัวเราะลั่นไปในละแวกบ้าน
พึงมีเสียงน้อยไปในละแวกบ้าน
อย่าโยกกายไปในละแวกบ้าน
อย่าไกวแขนไปในละแวกบ้าน
อย่าโคลงศีรษะไปในละแวกบ้าน
อย่าค่ำกายไปในละแวกบ้าน
อย่าคลุมศีรษะไปในละแวกบ้าน
อย่าเดิน กระหย่ง ///// ไปในละแวกบ้าน
เมื่อเข้า นิเวศน์ ///// พึงกำหนดว่า จักเข้าทางนี้ จักออกทางนี้
อย่ารีบร้อนเข้าไป อย่ารีบร้อนออกเร็วนัก
อย่ายืนไกลนัก อย่ายืนใกล้นัก
อย่ายืนนานนัก อย่ากลับเร็วนัก
พึงยืนกำหนดว่า เขาประสงค์จะถวาย ภิกษา ///// หรือไม่ประสงค์จะถวาย
ถ้าเขาพักการงานลุกจากที่นั่งจับทัพพีหรือจับภาชนะหรือตั้งไว้ พึงยืนด้วยคิดว่า เขาประสงค์จะถวาย
เมื่อเขาถวายภิกษา พึงแหวกผ้าซ้อนด้วยมือซ้าย พึงน้อมบาตรเข้าไปด้วยมือขวา แล้วพึงใช้มือทั้งสองประคองบาตรรับภิกษา และไม่พึงมองดูหน้าผู้ถวายภิกษา
พึงกำหนดว่าเขาประสงค์จะถวายแกงหรือไม่ประสงค์จะถวาย
ถ้าเขาจับทัพพีจับภาชนะหรือตั้งไว้ พึงยืนอยู่ด้วยคิดว่า เขาประสงค์จะถวาย
เมื่อเขาถวายภิกษาแล้ว พึงคลุมบาตรด้วยผ้าซ้อน แล้วกลับโดยเรียบร้อย ไม่ต้องรีบร้อน
พึงปกปิดกายด้วยดีไปในละแวกบ้าน
พึงสำรวมด้วยดีไปในละแวกบ้าน
พึงมีตาทอดลงไปในละแวกบ้าน
ไม่พึงเวิกผ้าไปในละแวกบ้าน
ไม่พึงหัวเราะลั่นไปในละแวกบ้าน
พึงมีเสียงน้อยไปในละแวกบ้าน
ไม่พึงโยกกายไปในละแวกบ้าน
ไม่พึงไกวแขนไปในละแวกบ้าน
ไม่พึงโคลงศีรษะไปในละแวกบ้าน
ไม่พึงค้ำกายไปในละแวกบ้าน
ไม่พึงคลุมศีรษะไปในละแวกบ้าน
ไม่พึงเดินกระหย่งไปในละแวกบ้าน
ภิกษุใดกลับบิณฑบาตจากบ้านก่อน ภิกษุนั้นพึงปู อาสนะ ///// ไว้ พึงจัดตั้งน้ำล้างเท้า ตั่งรองเท้า กระเบื้องเช็ดเท้า
พึงล้างภาชนะรองของฉันตั้งไว้
พึงตั้งน้ำฉันน้ำใช้ไว้
ภิกษุใดกลับบิณฑบาตจากบ้านทีหลัง ถ้าอาหารที่ฉันแล้วยังเหลืออยู่ ถ้าจำนงก็พึงฉัน ถ้าไม่จำนงก็พึงเททิ้งในที่ปราศจากของเขียวสด หรือพึงเทลงในน้ำที่ไม่มีตัวสัตว์
ภิกษุนั้นพึงรื้อขนอาสนะ เก็บน้ำล้างเท้า ตั่งรองเท้า กระเบื้องเช็ดเท้า
พึงล้างภาชนะรองของฉันเก็บไว้
พึงเก็บน้ำฉันน้ำใช้
พึงกวาดโรงฉัน
ภิกษุใดเห็นหม้อน้ำฉัน หม้อน้ำใช้ หรือหม้อน้ำชำระระว่างเปล่า ภิกษุนั้นพึงจัดหาไปตั้งไว้
ถ้าเป็นการสุดวิสัย พึงกวักมือเรียกเพื่อนมาให้ช่วยกันจัดตั้งไว้ แต่ไม่พึงเปล่งวาจาเพราะข้อนั้นเป็นเหตุ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้แล เป็นวัตรของภิกษุผู้เที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร ซึ่งภิกษุผู้เที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร พึงประพฤติเรียบร้อย
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) นำมาจากพระไตรปิฎก / หัวข้อใหญ่สุด : อาจารโคจรสมฺปนฺนา / หัวข้อย่อยรองลงมา : คัมภีร์ จุลวรรค ภาค 2 ( วินัยปิฎก เล่มที่ 7 ) / หัวข้อย่อยรองลงมา : ขันธ์ที่ 4 : วัตตขันธกะ / หัวข้อย่อยรองลงมา : วัตตขันธกะ : ปิณฑจาริกวัตร
* * * อีกช่องทางหนึ่ง คือ สามารถอ่านได้ใน หนังสือ พุทธวจน เรื่อง อริยวินัย / หน้าที่ : 913 , 914
- จบ -
