มหาขันธกะ : สิกขาบทของสามเณร

 

คำตรัสจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง มหาขันธกะ : สิกขาบทของสามเณร 

สิกขาบทของสามเณร 


( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 120 ) 


       ครั้งนั้น สามเณรทั้งหลาย ได้มีความดำริว่า สิกขาบทของพวกเรามีเท่าไรหนอแล และพวกเราจะต้องศึกษาในอะไร

       … ตรัสว่า 

       139.ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตสิกขาบท 10 แก่สามเณรทั้งหลาย และให้สามเณรทั้งหลายศึกษาในสิกขาบท 10 นั้น คือ 

       1.เว้นจากการทำสัตว์ที่มีชีวิตให้ตกล่วงไป 

       2.เว้นจากถือเอาพัสดุอันเจ้าของมิได้ให้ 

       3.เว้นจากกรรมอันเป็นข้าศึกแก่พรหมจรรย์  

       4.เว้นจากการกล่าวเท็จ 

       5.เว้นจากการดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท

       6.เว้นจากการบริโภคอาหารในเวลาวิกาล 

       7.เว้นจากการฟ้อนรำ ขับร้อง ประโคมดนตรี และดูการเล่นที่เป็นข้าศึก 

       8.เว้นจากการทัดทรงตกแต่งด้วยดอกไม้ของหอม และเครื่องลูบไล้ อันเป็นฐานแห่งการแต่งตัว 

       9.เว้นจากที่นั่งและที่นอนอันสูงและใหญ่ 

       10.เว้นจากการรับทองและเงิน 


       ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตสิกขาบท 10 นี้ แก่สามเณรทั้งหลาย

       และให้สามเณรทั้งหลายศึกษาในสิกขาบท 10 นี้ 


* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) นำมาจากพระไตรปิฎก  /  หัวข้อใหญ่สุด : อาจารโคจรสมฺปนฺนา  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : คัมภีร์ มหาวรรค ภาค 1 ( วินัยปิฎก เล่มที่ 4 )  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : ขันธ์ที่ 1 : มหาขันธกะ  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : มหาขันธกะ : สิกขาบทของสามเณร 



* * * อีกช่องทางหนึ่ง คือ สามารถอ่านได้ใน หนังสือ พุทธวจน เรื่อง อริยวินัย  /  หน้าที่ : 237 

- END -