เภสัชชขันธกะ : ทรงอนุญาต ปัณณเภสัช

 

คำตรัสจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง เภสัชชขันธกะ : ทรงอนุญาต ปัณณเภสัช

ทรงอนุญาต ปัณณเภสัช 


( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 30 )  


       44. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตใบไม้ที่เป็นเภสัช คือ

       ใบสะเดา 

       ใบมูกมัน

       ใบกระดอม หรือขี้กา 

       ใบกะเพรา หรือแมงลัก 

       ใบฝ้าย 

       ก็หรือ ปัณณเภสัช แม้ชนิดอื่นใดบรรดามี 

       ที่ไม่สำเร็จประโยชน์แก่ของควรเคี้ยว ในของควรเคี้ยว 

       ที่ไม่สำเร็จประโยชน์แก่ของควรบริโภค ในของควรบริโภค 

       รับประเคน ปัณณเภสัช เหล่านั้น แล้วเก็บไว้ได้จนตลอดชีพ  

       ต่อมีเหตุ จึงให้บริโภคได้ 

       เมื่อเหตุไม่มีภิกษุบริโภค  ต้องอาบัติทุกกฏ



* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) นำมาจากพระไตรปิฎก  /  หัวข้อใหญ่สุด : อาจารโคจรสมฺปนฺนา  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : คัมภีร์ มหาวรรค ภาค 2 ( วินัยปิฎก เล่มที่ 5 )  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : ขันธ์ที่ 2 : เภสัชชขันธกะ  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : เภสัชชขันธกะ : ทรงอนุญาต ปัณณเภสัช 



* * * อีกช่องทางหนึ่ง คือ สามารถอ่านได้ใน หนังสือ พุทธวจน เรื่อง อริยวินัย  /  หน้าที่ : 428 

- จบ -