คำตรัสจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า
เรื่อง เภสัชชขันธกะ : ทรงอนุญาต ชตุเภสัช
เรื่อง เภสัชชขันธกะ : ทรงอนุญาต ชตุเภสัช
ทรงอนุญาต ชตุเภสัช
( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 32 )
46. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตยางไม้ที่เป็นเภสัช คือ
ยางอันไหลออกจากต้นหิงคุ
ยางอันเขาเคี่ยวจากก้านและใบแห่งต้นหิงคุ
ยางอันเขาเคี่ยวจากใบแห่งต้นหิงคุ หรือเจือของอื่นด้วย ยาง
อันไหลออกจากยอดไม้ตกะ
ยางอันไหลออกจากใบแห่งต้นตกะ
ยางอันเขาเคี่ยวจากใบหรือไหลออกจากก้านแห่งต้นตกะ
กำยาน
ก็หรือ ชตุเภสัชชนิดอื่นใดบรรดามีที่ไม่สำเร็จประโยชน์แก่ของควรเคี้ยวในของควรเคี้ยว
ที่ไม่สำเร็จประโยชน์แก่ของควรบริโภคในของควรบริโภค
รับประเคนชตุเภสัชเหล่านั้น แล้วเก็บไว้ได้จนตลอดชีพ
ต่อมีเหตุ จึงให้บริโภคได้
เมื่อเหตุไม่มี ภิกษุบริโภค ต้องอาบัติทุกกฏ
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) นำมาจากพระไตรปิฎก / หัวข้อใหญ่สุด : อาจารโคจรสมฺปนฺนา / หัวข้อย่อยรองลงมา : คัมภีร์ มหาวรรค ภาค 2 ( วินัยปิฎก เล่มที่ 5 ) / หัวข้อย่อยรองลงมา : ขันธ์ที่ 2 : เภสัชชขันธกะ / หัวข้อย่อยรองลงมา : เภสัชชขันธกะ : ทรงอนุญาต ชตุเภสัช
* * * อีกช่องทางหนึ่ง คือ สามารถอ่านได้ใน หนังสือ พุทธวจน เรื่อง อริยวินัย / หน้าที่ : 429
- จบ -
