Wednesday, May 19, 2021

ปัตตวรรค สิกขาบทที่ 8 เกี่ยวกับการเก็บอัจเจกจีวร ( จีวรเร่งด่วน ) ไว้เกินสมัยทำจีวร

 

พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง ปัตตวรรค สิกขาบทที่ 8 เกี่ยวกับการเก็บอัจเจกจีวร ( จีวรเร่งด่วน ) ไว้เกินสมัยทำจีวร 


ทรงอนุญาตอัจเจกจีวร


( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 161 ) 


       71.ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตเพื่อรับ อัจเจกจีวร แล้วเก็บไว้ได้ 



ปัตตวรรค สิกขาบทที่ 8

       ทะสาหานาคะตัง กัตติกะเตมาสิปุณณะมัง , ภิกขุโน ปะเนวะ… 

       72.วันปุรณมีที่ครบ 3 เดือน แห่งเดือนกัตติกา ยังไม่มาอีก 10 วัน

       อัจเจกจีวร เกิดขึ้นแก่ภิกษุ

       ภิกษุรู้ว่าเป็น อัจเจกจีวร พึงรับไว้ได้

       ครั้นรับไว้แล้วพึงเก็บไว้ได้จนตลอดสมัยที่เป็นจีวรกาล

       ถ้าเธอเก็บไว้ยิ่งกว่านั้น

       เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 


วิธีเสียสละ 


( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 162 ) 



       73.ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็แลภิกษุพึงเสียสละอัจเจกจีวรนั้นอย่างนี้


* * * เสียสละแก่สงฆ์ 

       ภิกษุรูปนั้นพึงเข้าไปหาสงฆ์ ห่มผ้าอุตราสงค์เฉวียงบ่า กราบเท้าภิกษุผู้แก่พรรษากว่า นั่งกระโหย่ง ประนมมือ กล่าวอย่างนี้ว่า

       ท่านเจ้าข้า ผ้า อัจเจกจีวร ผืนนี้ของข้าพเจ้า เก็บไว้ล่วงเลยสมัยจีวรกาล เป็นของจำจะสละ. ข้าพเจ้าสละผ้าอัจเจกจีวรผืนนี้แก่สงฆ์ 

       ครั้นสละแล้วพึงแสดงอาบัติ

       ภิกษุผู้ฉลาด ผู้สามารถ พึงรับอาบัติ

       พึงคืนจีวรที่เสียสละให้ด้วยญัตติกรรมวาจา ว่าดังนี้

       ท่านเจ้าข้า ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า

       อัจเจกจีวร ผืนนี้ของภิกษุมีชื่อนี้ เป็นของจำจะสละ

       เธอสละแล้วแก่สงฆ์

       ถ้าความพร้อมพรั่งของสงฆ์ถึงที่แล้ว สงฆ์พึงให้ผ้าอัจเจกจีวรผืนนี้แก่ภิกษุมีชื่อนี้ 


* * * เสียสละแก่คณะ

       ภิกษุรูปนั้น พึงเข้าไปหาภิกษุหลายรูป ห่มผ้าอุตราสงค์เฉวียงบ่า กราบเท้าภิกษุผู้แก่พรรษากว่า นั่งกระโหย่ง ประนมมือ กล่าวอย่างนี้ว่า 

       ท่านเจ้าข้า ผ้าอัจเจกจีวรผืนนี้ของข้าพเจ้า เก็บไว้ล่วงเลยสมัยจีวรกาล เป็นของจำจะสละ ข้าพเจ้าสละผ้าอัจเจกจีวรผืนนี้แก่ท่านทั้งหลาย 

       ครั้นสละแล้วพึงแสดงอาบัติ

       ภิกษุผู้ฉลาด ผู้สามารถ พึงรับอาบัติ 

       พึงคืนจีวรที่เสียสละให้ด้วยญัตติกรรมวาจา ว่าดังนี้

       ท่านทั้งหลาย ขอจงฟังข้าพเจ้า

       ผ้าอัจเจกจีวรผืนนี้ของภิกษุมีชื่อนี้ เป็นของจำจะสละ

       เธอสละแล้วแก่ท่านทั้งหลาย

       ถ้าความพร้อมพรั่งของท่านทั้งหลายถึงที่แล้ว ท่านทั้งหลายพึงให้ผ้าอัจเจกจีวรผืนนี้แก่ภิกษุมีชื่อนี้ 


* * * เสียสละแก่บุคคล 

       ภิกษุรูปนั้น พึงเข้าไปหาภิกษุรูปหนึ่ง ห่มผ้าอุตราสงค์เฉวียงบ่า นั่งกระโหย่ง ประนมมือ กล่าวอย่างนี้ว่า

       ท่าน ผ้า อัจเจกจีวร ผืนนี้ของข้าพเจ้า เก็บไว้ล่วงเลยสมัยจีวรกาล เป็นของจำจะสละ ข้าพเจ้าสละผ้าอัจเจกจีวรผืนนี้แก่ท่าน

       ครั้นสละแล้วพึงแสดงอาบัติ

       ภิกษุผู้รับเสียสละนั้น พึงรับอาบัติ

       พึงคืนจีวรที่เสียสละให้ด้วยคำว่า ข้าพเจ้าให้ผ้าอัจเจกจีวรผืนนี้แก่ท่าน

       ดังนี้ 


ปัตตวรรค สิกขาบทที่ 8 จบ


* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง อริยวินัย  /  หัวข้อใหญ่สุด : สมฺปนฺนปาติโมกฺขา ปาติโมกฺขสํวรสํวุตา  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : คัมภีร์ มหาวิภังค์ ภาค 2 ( วินัยปิฎก เล่มที่ 2 )  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : กัณฑ์ที่ 1 : นิสสัคคิยกัณฑ์  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : ปัตตวรรค สิกขาบทที่ 8 เกี่ยวกับการเก็บอัจเจกจีวร ( จีวรเร่งด่วน ) ไว้เกินสมัยทำจีวร  /  หน้าที่ : 99 , 100 , 101

- END -