โอวาทวรรค สิกขาบทที่ 7 เกี่ยวกับการชักชวนภิกษุณีเดินทางไกลร่วมกัน

 

พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง โอวาทวรรค สิกขาบทที่ 7 เกี่ยวกับการชักชวนภิกษุณีเดินทางไกลร่วมกัน

ทรงอนุญาตให้เดินทางร่วม


( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 452 ) 


       111.ดูกรภิกษุทั้งหลาย ในหนทางที่จะต้องไปกับพวกเกวียน รู้กันอยู่ว่าเป็นที่น่ารังเกียจ มีภัยเฉพาะหน้า เราอนุญาตให้ชักชวนกันแล้ว เดินทางไกลร่วมกับภิกษุณีได้ 


โอวาทวรรค สิกขาบทที่ 7

       โย ปะนะ ภิกขุ ภิกขุนิยา สัทธิง สังวิธายะ เอกัทธานะมัคคัง… 

       112.อนึ่ง ภิกษุใดชักชวนกันแล้วเดินทางไกลด้วยกันกับภิกษุณี โดยที่สุดแม้สิ้นระยะบ้านหนึ่ง เว้นไว้แต่สมัย

       เป็นปาจิตตีย์

       นี้สมัยในเรื่องนั้น ทางเป็นที่จะต้องไปด้วยพวกเกวียน รู้กันอยู่ว่าเป็นที่น่ารังเกียจ มีภัยเฉพาะหน้า นี้สมัยในเรื่องนั้น


* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง อริยวินัย  /  หัวข้อใหญ่สุด : สมฺปนฺนปาติโมกฺขา ปาติโมกฺขสํวรสํวุตา  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : คัมภีร์ มหาวิภังค์ ภาค 2 ( วินัยปิฎก เล่มที่ 2 )  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : กัณฑ์ที่ 2 : ปาจิตติยกัณฑ์  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : โอวาทวรรค สิกขาบทที่ 7 เกี่ยวกับการชักชวนภิกษุณีเดินทางไกลร่วมกัน  /  หน้าที่ : 112 , 113

- END -