คำตรัสจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า
เรื่อง วัสสูปนายิกขันธกะ : ปฏิญาณจำพรรษาต้น
เรื่อง วัสสูปนายิกขันธกะ : ปฏิญาณจำพรรษาต้น
ปฏิญาณจำพรรษาต้น
( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 222 )
855. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง ภิกษุในศาสนานี้ให้ปฏิญาณไว้ว่า จะจำพรรษาในวันเข้าพรรษาต้น
เธอไปสู่อาวาสนั้น ทำอุโบสถภายนอกวิหาร ถึงวันแรม 1 ค่ำ จึงเข้าวิหาร จัดเสนาสนะ ตั้งน้ำฉัน น้ำใช้ กวาดบริเวณ
เธอไม่มีกิจจำเป็น หลีกไปเสียในวันนั้นทีเดียว
ดูกรภิกษุทั้งหลาย วันจำพรรษาต้นของภิกษุนั้น ไม่ปรากฏ
และเธอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะรับคำ
856. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง ภิกษุในศาสนานี้ให้ปฏิญาณไว้ว่า จะจำพรรษาในวันเข้าพรรษาต้น
เธอไปสู่อาวาสนั้น ทำอุโบสถภายนอกวิหาร ถึงวันแรม 1 ค่ำ จึงเข้าวิหาร จัดหาเสนาสนะ ตั้งน้ำฉัน น้ำใช้ กวาดบริเวณ
เธอมีกิจจำเป็น หลีกไปเสียในวันนั้นทีเดียว
ดูกรภิกษุทั้งหลาย วันจำพรรษาต้นของภิกษุนั้นไม่ปรากฏ
และเธอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะรับคำ
857. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง ภิกษุในศาสนานี้ให้ปฏิญาณไว้ว่า จะจำพรรษาในวันเข้าพรรษาต้น
เธอไปสู่อาวาสนั้น ทำอุโบสถภายนอกวิหาร ถึงวันแรม 1 ค่ำ จึงเข้าวิหาร จัดหาเสนาสนะ ตั้งน้ำฉัน น้ำใช้ กวาดบริเวณ
เธอพักอยู่ 2 - 3 วัน ไม่มีกิจจำเป็น หลีกไปเสีย
ดูกรภิกษุทั้งหลาย วันจำพรรษาต้นของภิกษุนั้นไม่ปรากฏ
และเธอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะรับคำ
858. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง ภิกษุในศาสนานี้ให้ปฏิญาณไว้ว่า จะจำพรรษาในวันเข้าพรรษาต้น
เธอไปสู่อาวาสนั้น ทำอุโบสถภายนอกวิหาร ถึงวันแรม 1 ค่ำ จึงเข้าวิหาร จัดเสนาสนะ ตั้งน้ำฉัน น้ำใช้ กวาดบริเวณ
เธอพักอยู่ 2 - 3 วัน มีกิจจำเป็น หลีกไปเสีย
ดูกรภิกษุทั้งหลาย วันจำพรรษาต้นของภิกษุนั้นไม่ปรากฏ
และเธอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะรับคำ
859. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง ภิกษุในศาสนานี้ให้ปฏิญาณไว้ว่า จะจำพรรษาในวันเข้าพรรษาต้น
เธอไปสู่อาวาสนั้น ทำอุโบสถภายนอกวิหาร ถึงวันแรม 1 ค่ำ จึงเข้าวิหาร จัดเสนาสนะ ตั้งน้ำฉัน น้ำใช้ กวาดบริเวณ
เธอพักอยู่ 2 - 3 วัน แล้วหลีกไปด้วย สัตตาหกรณียะ
เธออยู่ภายนอกพ้น 7 วัน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย วันจำพรรษาต้นของภิกษุนั้นไม่ปรากฏ
และเธอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะรับคำ
860. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง ภิกษุในศาสนานี้ให้ปฏิญาณไว้ว่า จะจำพรรษาในวันเข้าพรรษาต้น
เธอพักอยู่ 2 - 3 วัน แล้วหลีกไปด้วย สัตตาหกรณียะ
เธอกลับมาภายใน 7 วัน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย วันจำพรรษาต้นของภิกษุนั้นปรากฏ
และเธอ ไม่ต้องอาบัติ เพราะรับคำ
861. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง ภิกษุในศาสนานี้ให้ปฏิญาณไว้ว่า จะจำพรรษาในวันเข้าพรรษาต้น
เธอไปสู่อาวาสนั้น ทำอุโบสถภายนอกวิหาร ถึงวันแรม 1 ค่ำ จึงเข้าวิหารจัดเสนาสนะ ตั้งน้ำฉัน น้ำใช้ กวาดบริเวณ
ยังอีก 7 วัน จะถึงวันปวารณา
เธอมีกิจจำเป็น หลีกไปเสีย
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุนั้นจะมาสู่อาวาสนั้นก็ตาม ไม่มาก็ตาม
วันจำพรรษาต้นของภิกษุนั้นปรากฏ
และเธอ ไม่ต้องอาบัติ เพราะรับคำ
862. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง ภิกษุในศาสนานี้ให้ปฏิญาณไว้ว่า จะจำพรรษาในวันเข้าพรรษาต้น
เธอไปสู่อาวาสนั้น ทำอุโบสถ ถึงวันแรม 1 ค่ำ จึงเข้าวิหาร จัดเสนาสนะ ตั้งน้ำฉัน น้ำใช้ กวาดบริเวณ
เธอไม่มีกิจจำเป็น หลีกไปเสียในวันนั้นทีเดียว
ดูกรภิกษุทั้งหลาย วันจำพรรษาต้นของภิกษุนั้นไม่ปรากฏ
และเธอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะรับคำ
863. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง ภิกษุในศาสนานี้ให้ปฏิญาณไว้ว่า จะจำพรรษาในวันเข้าพรรษาต้น
เธอไปสู่อาวาสนั้น ทำอุโบสถถึงวันแรม 1 ค่ำ จึงเข้าวิหาร จัดหาเสนาสนะ ตั้งน้ำฉัน น้ำใช้ กวาดบริเวณ
เธอมีกิจจำเป็น หลีกไปเสียในวันนั้นทีเดียว …
864. … เธอพักอยู่ 2 - 3 วัน ไม่มีกิจจำเป็น หลีกไปเสีย …
865. … เธอพักอยู่ 2 - 3 วัน มีกิจจำเป็น หลีกไปเสีย …
866. … เธอพักอยู่ 2 - 3 วัน แล้วหลีกไปด้วย สัตตาหกรณียะ
เธออยู่ภายนอกพ้น 7 วัน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย วันจำพรรษาต้นของภิกษุนั้นไม่ปรากฏ
และเธอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะรับคำ
867. เธอพักอยู่ 2 - 3 วัน แล้วหลีกไปด้วย สัตตาหกรณียะ
เธอกลับมาภายใน 7 วัน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย วันจำพรรษาต้นของภิกษุนั้นปรากฏ
และเธอ ไม่ต้องอาบัติ เพราะรับคำ
868. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนึ่ง ภิกษุในศาสนานี้ให้ปฏิญาณไว้ว่า จะจำพรรษาในวันเข้าพรรษาต้น
เธอไปสู่อาวาสนั้น ทำอุโบสถถึงวันแรม 1 ค่ำ จึงเข้าสู่วิหาร จัดเสนาสนะ ตั้งน้ำฉัน น้ำใช้ กวาดบริเวณ
ยังอีก 7 วัน จะถึงวันปวารณา
เธอมีกิจจำเป็น หลีกไป
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุนั้นจะมาสู่อาวาสนั้นก็ตาม ไม่มาก็ตาม
วันจำพรรษาต้นของภิกษุนั้นปรากฏ
และเธอ ไม่ต้องอาบัติ เพราะรับคำ
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) นำมาจากพระไตรปิฎก / หัวข้อใหญ่สุด : อาจารโคจรสมฺปนฺนา / หัวข้อย่อยรองลงมา : คัมภีร์ มหาวรรค ภาค 1 ( วินัยปิฎก เล่มที่ 4 ) / หัวข้อย่อยรองลงมา : ขันธ์ที่ 3 : วัสสูปนายิกขันธกะ / หัวข้อย่อยรองลงมา : วัสสูปนายิกขันธกะ : ปฏิญาณจำพรรษาต้น
* * * อีกช่องทางหนึ่ง คือ สามารถอ่านได้ใน หนังสือ พุทธวจน เรื่อง อริยวินัย / หน้าที่ : 354 , 355 , 356 , 357
- จบ -
