สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ 8 เกี่ยวกับการกล่าวตู่พระธรรมวินัย

 

คำตรัสจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ 8 เกี่ยวกับการกล่าวตู่พระธรรมวินัย 

( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 662 ) 


       ดูกรอริฏฐะ ข่าวว่า เธอมีทิฏฐิทรามเห็นปานนี้เกิดขึ้นว่า เรารู้ทั่วถึงธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงแล้ว โดยประการที่ตรัสธรรมเหล่าใดว่า ธรรมเหล่านี้เป็นธรรมทำอันตราย ธรรมเหล่านั้นหาอาจทำอันตรายแก่ผู้เสพได้จริงไม่ จริงหรือ…

       ดูกรโมฆบุรุษ เพราะเหตุไร เธอจึงเข้าใจธรรมที่เราแสดงแล้วอย่างนั้นเล่า

       ธรรมอันทำอันตราย เรากล่าวไว้โดยบรรยายเป็นอันมากมิใช่หรือ และธรรมเหล่านั้นอาจทำอันตรายแก่ผู้เสพได้จริง

       กามทั้งหลายเรากล่าวว่า มีความยินดีน้อย มีทุกข์มาก มีความคับแค้นมาก โทษในกามทั้งหลายนี้มากยิ่งนัก

       กามทั้งหลายเรากล่าวว่า เปรียบเหมือนร่างกระดูก มีทุกข์มาก  มีความคับแค้นมาก โทษในกามทั้งหลายนี้มากยิ่งนัก

       กามทั้งหลายเรากล่าวว่า เปรียบเหมือนชิ้นเนื้อ ...

       กามทั้งหลายเรากล่าวว่า เปรียบเหมือนคบหญ้า ...

       กามทั้งหลายเรากล่าวว่า เปรียบเหมือนหลุมถ่านเพลิง ...

       กามทั้งหลายเรากล่าวว่า เปรียบเหมือนความฝัน ...

       กามทั้งหลายเรากล่าวว่า เปรียบเหมือนของยืม ...

       กามทั้งหลายเรากล่าวว่า เปรียบเหมือนผลไม้ ...

       กามทั้งหลายเรากล่าวว่า เปรียบเหมือนเขียงสำหรับสับเนื้อ ... 

       กามทั้งหลายเรากล่าวว่า เปรียบเหมือนแหลนหลาว ... 

       กามทั้งหลายเรากล่าวว่า เปรียบเหมือนศีรษะงู มีทุกข์มาก มีความคับแค้นมาก โทษในกามทั้งหลายนี้มากยิ่งนัก 

       เมื่อเป็นเช่นนั้น เธอชื่อว่ากล่าวตู่เราด้วยทิฏฐิที่ตนยึดถือไว้ผิด ชื่อว่าทำลายตนเอง และชื่อว่าประสบบาปมิใช่บุญเป็นอย่างมาก เพราะข้อนั้นแหละ จักเป็นไปเพื่อผลไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูล เพื่อผลเป็นทุกข์แก่เธอตลอดกาลนาน …


สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ 8 

       โย ปะนะ ภิกขุ เอวัง วะเทยยะ “ตะถาหัง ภะคะวะตา… 

       185.อนึ่ง ภิกษุใด กล่าวอย่างนี้ว่า ข้าพเจ้ารู้ทั่วถึงธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงแล้ว โดยประการที่ตรัสว่าเป็นธรรมทำอันตรายได้อย่างไร ธรรมเหล่านั้นหาอาจทำอันตรายแก่ผู้เสพได้จริงไม่

       ภิกษุนั้น อันภิกษุทั้งหลายพึงว่ากล่าวอย่างนี้ว่า

       ท่านอย่าได้พูดอย่างนั้น ท่านอย่าได้กล่าวตู่พระผู้มีพระภาคเจ้า

       การกล่าวตู่พระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ดีดอก

       พระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ได้ตรัสอย่างนั้นเลย

       แน่ะเธอ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสธรรมทำอันตรายไว้โดยบรรยายเป็นอันมาก

       ก็แลธรรมเหล่านั้น อาจทำอันตรายแก่ผู้เสพได้จริง

       และภิกษุทั้งหลายว่ากล่าวอยู่อย่างนั้น ขืนถืออยู่อย่างนั้นแล

       ภิกษุนั้นอันภิกษุทั้งหลายพึงสวดประกาศห้ามจนหนที่ 3 เพื่อสละการนั้นเสีย

       ถ้าเธอถูกสวดประกาศห้ามอยู่จนหนที่ 3 สละการนั้นเสียได้

       การสละได้ดั่งนี้ นั่นเป็นการดี

       ถ้าไม่สละ เป็นปาจิตตีย์ 



* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) นำมาจากพระไตรปิฎก  /  หัวข้อใหญ่สุด : สมฺปนฺนปาติโมกฺขา ปาติโมกฺขสํวรสํวุตา  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : คัมภีร์ มหาวิภังค์ ภาค 2 ( วินัยปิฎก เล่มที่ 2 )  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : กัณฑ์ที่ 2 : ปาจิตติยกัณฑ์  /  หัวข้อย่อยรองลงมา : สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ 8 เกี่ยวกับการกล่าวตู่พระธรรมวินัย 



* * * อีกช่องทางหนึ่ง คือ สามารถอ่านได้ใน หนังสือ พุทธวจน เรื่อง อริยวินัย  /  หน้าที่ : 126 , 127 , 128  

- END -