เรื่องการให้อามิส
( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 564 )
617. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงให้ อามิส ///// ที่เขาถวายแก่ตน เพื่อประโยชน์บริโภคแก่ผู้อื่น
รูปใดให้ ต้องอาบัติทุกกฏ
( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 565 )
สมัยนั้น อามิสของภิกษุทั้งหลายมีมาก
… ตรัสว่า
618. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตเพื่อให้แก่สงฆ์
อามิสมีมากเหลือเฟือ
… ตรัสว่า
619. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตเพื่อให้เป็นส่วนบุคคล
( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 566 )
สมัยนั้น อามิสที่ภิกษุทำการสั่งสมไว้มีมาก
… ตรัสว่า
620. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตให้ภิกษุยังภิกษุณีให้รับอามิสที่เป็น สันนิธิ ///// ของภิกษุ แล้วฉันได้
( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 567 )
สมัยนั้น ประชาชนถวายอามิสแก่ภิกษุณีทั้งหลาย
ภิกษุณีทั้งหลายถวายแก่ภิกษุ
คนทั้งหลายเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า ไฉน ภิกษุณีทั้งหลายจึงถวายอามิสที่เขาถวายแก่ตนเพื่อประโยชน์บริโภคแก่ผู้อื่น ก็พวกเราไม่รู้จักให้ทานหรือ
… ตรัสว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุณีไม่พึงให้อามิสที่เขาถวายแก่ตนเพื่อประโยชน์บริโภคแก่ผู้อื่น
รูปใดให้ ต้องอาบัติทุกกฏ
( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 568 )
สมัยนั้น อามิสของภิกษุทั้งหลายมีมาก
… ตรัสว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตให้ถวายแก่สงฆ์
อามิสมีมากเหลือเฟือ
… ตรัสว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตเพื่อให้แม้เป็นส่วนบุคคล
( เนื้อหาข้างล่างนี้ มีเลขอ้างอิง ( บรรพ ) ในพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เป็นเลขที่ : 569 )
สมัยนั้น อามิสที่ภิกษุณีทำการสั่งสมมีมาก
… ตรัสว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตให้ภิกษุณียังภิกษุให้รับอามิสที่เป็นสันนิธิของภิกษุณี แล้วฉันได้
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) นำมาจากพระไตรปิฎก / หัวข้อใหญ่สุด : อาจารโคจรสมฺปนฺนา / หัวข้อย่อยรองลงมา : คัมภีร์ จุลวรรค ภาค 2 ( วินัยปิฎก เล่มที่ 7 ) / หัวข้อย่อยรองลงมา : ขันธ์ที่ 6 : ภิกขุนีขันธกะ / หัวข้อย่อยรองลงมา : ภิกขุนีขันธกะ : เรื่องการให้อามิส
* * * อีกช่องทางหนึ่ง คือ สามารถอ่านได้ใน หนังสือ พุทธวจน เรื่อง อริยวินัย / หน้าที่ : 978 , 979
- จบ -
