พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า
เรื่อง หลักดํารงชีพเพื่อประโยชน์สุขในสัมปรายะ
พ๎ยัคฆปัชชะ! ธรรม 4 ประการเหล่านี้ เป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุขของกุลบุตรในสัมปรายะ (ในกาลเบื้องหน้า) 4 ประการเป็นอย่างไร คือ
( 1 ) สัทธาสัมปทา ( ความถึงพร้อมด้วยศรัทธา )
( 2 ) สีลสัมปทา ( ความถึงพร้อมด้วยศีล )
( 3 ) จาคสัมปทา ( ความถึงพร้อมด้วยการบริจาค )
( 4 ) ปัญญาสัมปทา ( ความถึงพร้อมด้วยปัญญา )
พ๎ยัคฆปัชชะ! สัทธาสัมปทา เป็นอย่างไร
พ๎ยัคฆปัชชะ! กุลบุตรในกรณีนี้ เป็นผู้มีศรัทธา เชื่อในการตรัสรู้ของตถาคตว่า “เพราะเหตุอย่างนี้ๆ พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นผู้ไกลจากกิเลส เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง เป็นผู้สามารถฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า เป็นครูผู้สอนของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานด้วยธรรม เป็นผู้มีความจำเริญ จำแนกธรรมสั่งสอนสัตว์” นี้เรียกว่า สัทธาสัมปทา
พ๎ยัคฆปัชชะ! สีลสัมปทา เป็นอย่างไร
พ๎ยัคฆปัชชะ! กุลบุตรในกรณีนี้ เป็นผู้เว้นขาดจากปาณาติบาต เป็นผู้เว้นขาดจากอทินนาทาน เป็นผู้เว้นขาดจากกาเมสุมิจฉาจาร เป็นผู้เว้นขาดจากมุสาวาท เป็นผู้เว้นขาดจากสุราเมรยมัชชปมาทัฏฐาน นี้เรียกว่า สีลสัมปทา
พ๎ยัคฆปัชชะ! จาคสัมปทา เป็นอย่างไร
พ๎ยัคฆปัชชะ! กุลบุตรในกรณีนี้ มีใจปราศจากมลทินคือความตระหนี่ อยู่ครองเรือน มีการบริจาคอันปล่อยอยู่เป็นประจำ มีฝ่ามืออันชุ่ม ยินดีในการสละ เป็นผู้ควรแก่การขอ ยินดีในการให้และการแบ่งปัน นี้เรียกว่าจาคสัมปทา
พ๎ยัคฆปัชชะ! ปัญญาสัมปทา เป็นอย่างไร
พ๎ยัคฆปัชชะ! กุลบุตรในกรณีนี้ เป็นผู้มีปัญญา ประกอบด้วยปัญญาเครื่องให้ถึงสัจจะแห่งการเกิดดับ เป็นเครื่องไปจากข้าศึก เป็นเครื่องเจาะแทงกิเลส เป็นเครื่องถึงซึ่งความสิ้นไปแห่งทุกข์โดยชอบ นี้เรียกว่า ปัญญาสัมปทา
พ๎ยัคฆปัชชะ! ธรรม 4 ประการเหล่านี้แล เป็นธรรมเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุขของกุลบุตรในสัมปรายะ
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ทาน / หัวข้อใหญ่ : ทำไมจึงใหทาน / หัวข้อย่อย : หลักดํารงชีพเพื่อประโยชน์สุขในสัมปรายะ / หัวข้อเลขที่ : 18 / -บาลี อฏฐก. อํ. 23/289-293/144. / หน้าที่ : 29 , 30
- END -
