พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า
เรื่อง ไม่ควรห้ามผู้อื่นให้ทาน
เรื่อง ไม่ควรห้ามผู้อื่นให้ทาน
วัจฉะ! ผู้ใดห้ามผู้อื่นซึ่งให้ทาน ผู้นั้นชื่อว่าเป็น อมิตร ผู้ทำอันตรายต่อสิ่ง 3 สิ่ง คือ
( 1 ) ทำอันตรายต่อบุญของทายก ( ผู้ให้ )
( 2 ) ทำอันตรายต่อลาภของปฏิคาหก ( ผู้รับ )
( 3 ) และตัวเองก็ขุดรากตัวเอง กำจัดตัวเองเสียตั้งแต่แรกแล้ว
วัจฉะ! ผู้ที่ห้ามผู้อื่นซึ่งให้ทาน ชื่อว่าเป็นอมิตร ผู้ทำอันตรายสิ่ง 3 สิ่ง ดังนี้แล
วัจฉะ! เราเองย่อมกล่าวอย่างนี้ว่า “ผู้ใด เทน้ำล้างหม้อหรือน้ำล้างชามก็ตาม ลงในหลุมน้ำครำ หรือทางน้ำโสโครกซึ่งมีสัตว์มีชีวิตเกิดอยู่ในนั้น ด้วยคิดว่าสัตว์ในนั้นจะได้อาศัยเลี้ยงชีวิต ดังนี้แล้ว เราก็ยังกล่าวว่า นั่นเป็นทางมาแห่งบุญ เพราะการทำแม้เช่นนั้น ไม่ต้องกล่าวถึงการให้ทานแก่มนุษย์ด้วยกัน” ดังนี้
อีกอย่างหนึ่ง เรากล่าวว่าทานที่ให้แก่ผู้มีศีล เป็นทานมีผลมาก ทานที่ให้แก่ผู้ทุศีล หาเป็นอย่างนั้นไม่ และผู้มีศีลนั้นเป็นผู้ละเสียซึ่งองค์ 5 และประกอบอยู่ด้วยองค์ 5
ละองค์ 5 คือ
( 1 ) ละกามฉันทะ
( 2 ) ละพยาบาท
( 3 ) ละถีนมิทธะ ( หดหู่ซึมเซา )
( 4 ) ละอุทธัจจกุกกุจจะ ( ฟุ้งซ่านรำคาญ )
( 5 ) ละวิจิกิจฉา ( ลังเลสงสัย )
ประกอบด้วยองค์ 5 คือ
( 1 ) ประกอบด้วยกองศีลชั้นอเสขะ ( คือชั้นพระอรหันต์ )
( 2 ) ประกอบด้วยกองสมาธิชั้นอเสขะ
( 3 ) ประกอบด้วยกองปัญญาชั้นอเสขะ
( 4 ) ประกอบด้วยกองวิมุตติชั้นอเสขะ
( 5 ) ประกอบด้วยกองวิมุตติญาณทัสสนะชั้นอเสขะ
เรากล่าวว่าทานที่ให้ในบุคคลผู้ละองค์ 5 และประกอบด้วยองค์ 5 ด้วยอาการอย่างนี้ มีผลมาก ดังนี้
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ทาน / หัวข้อใหญ่ : ควรให้ทานที่ใด / หัวข้อย่อย : ไม่ควรห้ามผู้อื่นให้ทาน / หัวข้อเลขที่ : 50 / -บาลี ติก. อํ. 20/205/497. / หน้าที่ : 114 , 115
- END -
