สัตว์ที่อยู่ในอบายมีมาก

 

พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง สัตว์ที่อยู่ในอบายมีมาก 

      ภิกษุทั้งหลาย!  เปรียบเหมือนบุรุษตัดหญ้า ไม้ กิ่งไม้ และใบไม้ในชมพูทวีปนี้ นำมารวมไว้ในที่เดียวกัน ครั้นนำมารวมไว้ในที่เดียวกันแล้ว กระทำให้เป็นหลาว ครั้นกระทำให้เป็นหลาวแล้ว ก็เสียบสัตว์ใหญ่ๆในมหาสมุทรด้วยหลาวขนาดใหญ่ เสียบสัตว์ขนาดกลางๆในมหาสมุทรด้วยหลาวขนาดกลาง เสียบสัตว์ขนาดเล็กๆ ในมหาสมุทรด้วยหลาวขนาดเล็ก

       ภิกษุทั้งหลาย!  สัตว์ใหญ่ๆ ในมหาสมุทรยังไม่ทันจะหมด แต่หญ้าไม้ กิ่งไม้ และใบไม้ในชมพูทวีปนี้ก็หมดเสียแล้ว

       ภิกษุทั้งหลาย!  สัตว์ตัวเล็กในมหาสมุทรขนาดที่เสียบด้วยหลาวได้โดยยากนั้น มีมากกว่านั้นมากนัก

       ข้อนี้เพราะเหตุไรเล่า ? ภิกษุทั้งหลาย!  เพราะมันมาก โดยตัวมันเล็ก ข้อนี้ฉันใด

       ภิกษุทั้งหลาย !  อบายก็กว้างใหญ่อย่างนั้นเหมือนกัน จากอบายที่กว้างใหญ่อย่างนั้น ก็มีทิฏฐิ-สัมปันนบุคคล ( บุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ ) หลุดพ้นออกมาได้ เขารู้ตามเป็นจริงว่า “นี้ความทุกข์ นี้เหตุให้เกิดขึ้นแห่งทุกข์ นี้ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ นี้ทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์” ดังนี้

       ภิกษุทั้งหลาย!  เพราะเหตุนั้น ในเรื่องนี้ เธอพึงประกอบโยคกรรมอันเป็นเครื่องกระทำให้รู้ว่า ทุกข์ เป็นอย่างนี้ เหตุเกิดขึ้นแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้ ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้ ทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้ ดังนี้

* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ภพภูมิ  /  หัวข้อใหญ่ : สัตว์เดรัจฉาน  /  หัวข้อย่อย : สัตว์ที่อยู่ในอบายมีมาก  /  หัวข้อเลขที่ : 40  /  -บาลี มหาวาร. สํ. 19/551/1719.  /  หน้าที่ : 126 , 127  

- END -