เหตุที่ทำให้ได้พระนามว่า “อรหันตสัมมาสัมพุทธะ” ( นัยที่ 2 )

 

พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง เหตุที่ทำให้ได้พระนามว่า “อรหันตสัมมาสัมพุทธะ” ( นัยที่ 2 ) 

      ภิกษุทั้งหลาย!  ตถาคตผู้อรหันตสัมมาสัมพุทธะ หลุดพ้นแล้วจากรูป เพราะความเบื่อหน่าย ความคลายกำหนัด ความดับ และความไม่ยึดมั่น จึงได้นามว่า “สัมมาสัมพุทธะ”

       ภิกษุทั้งหลาย!  แม้ภิกษุผู้ปัญญาวิมุตต์ ก็หลุดพ้นแล้วจากรูป เพราะความเบื่อหน่าย ความคลายกำหนัด ความดับ และความไม่ยึดมั่น จึงได้นามว่า “ปัญญาวิมุตต์”
 
       ( ในกรณีแห่ง เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ ก็ได้ตรัสไว้ มีข้อความแสดงหลักเกณฑ์อย่างเดียวกันกับในกรณีแห่งรูปที่กล่าวแล้ว )

       ภิกษุทั้งหลาย!  ในกรณีนั้น อะไรเป็นความผิดแผกแตกต่างกัน อะไรเป็นความมุ่งหมายที่แตกต่างกัน อะไรเป็นเครื่องกระทำให้แตกต่างกัน ระหว่างตถาคตผู้อรหันต สัมมาสัมพุทธะ กับภิกษุผู้ปัญญาวิมุตต์?

       ภิกษุทั้งหลาย!  ตถาคตผู้อรหันตสัมมาสัมพุทธะ ได้ทำมรรคที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น ได้ทำมรรคที่ยังไม่มีใครรู้ ให้มีคนรู้ ได้ทำ มรรคที่ยังไม่มีใครกล่าว ให้เป็นมรรคที่กล่าวกันแล้ว ตถาคตเป็นมัคคัญญู ( รู้มรรค ) เป็นมัคควิทู ( รู้แจ้งมรรค ) เป็นมัคคโกวิโท ( ฉลาดในมรรค )

       ภิกษุทั้งหลาย!  ส่วนสาวกทั้งหลาย ในกาลนี้ เป็นมัคคานุคา ( ผู้เดินตามมรรค ) เป็นผู้ตามมาในภายหลัง

       ภิกษุทั้งหลาย!  นี้แล เป็นความผิดแผกแตกต่างกัน เป็นความมุ่งหมายที่แตกต่างกัน เป็นเครื่องกระทำให้แตกต่างกัน ระหว่างตถาคตผู้อรหันตสัมมาสัมพุทธะ กับภิกษุผู้ปัญญาวิมุตต์

* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ตถาคต  /  หัวข้อใหญ่ : เรื่องที่ควรทราบก่อน  /  หัวข้อย่อย : เหตุที่ทำให้ได้พระนามว่า “อรหันตสัมมาสัมพุทธะ” ( นัยที่ 2 )  /  หัวข้อเลขที่ : 13  /  -บาลี ขนฺธ. สํ.17/81/125.  /  หน้าที่ : 27 , 28  

- END -