ทรงกลับพระทัยฉันอาหารหยาบ

 

พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง ทรงกลับพระทัยฉันอาหารหยาบ 

      ราชกุมาร!  ความคิดอันนี้ได้เกิดขึ้นแก่เราว่า ในอดีตกาลอันยาวยืดก็ดี … ในอนาคตกาลอันยาวยืดก็ดี … แม้ในปัจจุบันนี้ก็ดี , สมณะหรือพราหมณ์เหล่าใดที่ได้เสวยทุกขเวทนากล้าแข็ง เผ็ดร้อน อันเกิดจากการทำความเพียร อย่างสูงสุด ก็เท่าที่เราได้เสวยอยู่นี้ ไม่ยิ่งไปกว่านี้ได้ , ก็แต่ว่าเราหาอาจบรรลุธรรมอันยิ่งกว่าธรรมของมนุษย์ หรืออลมริย ญาณทัสสนะวิเศษ ด้วยทุกรกิริยาอันกล้าแข็ง แสบเผ็ดนี้ไม่ ชะรอยหนทางแห่งการตรัสรู้จักพึงมีโดยประการอื่น

       ราชกุมาร !  ความระลึกอันนี้ได้เกิดขึ้นแก่เราว่า เออก็เรายังจำได้อยู่เมื่องานแรกนาแห่งบิดา เรานั่ง ณ ร่มไม้หว้ามีเงาเย็นสนิท มีใจสงัดแล้วจากกาม และอกุศลธรรมทั้งหลาย บรรลุปฐมฌาน มีวิตกวิจาร มีปีติและสุขอันเกิดแต่วิเวกแล้วแลอยู่ ชะรอยนั่นจักเป็นทางแห่งการตรัสรู้บ้าง ดังนี้

       ราชกุมาร!  วิญญาณอันแล่นไปตามความระลึกได้มีแล้วแก่เราว่า นี่แล แน่แล้วหนทางแห่งการตรัสรู้ ดังนี้

       ราชกุมาร !  ความสงสัยอันนี้ได้เกิดขึ้นแก่เราว่า เราควรจะกลัวต่อความสุข ชนิดที่เว้นจากกามและอกุศลธรรมหรือไม่หนอ?

       ราชกุมาร! ความแน่ใจอันนี้ได้เกิดขึ้นแก่เราว่า เราไม่ควรกลัวต่อสุขอันเว้นจากกามและอกุศลธรรมทั้งหลาย

       ราชกุมาร!  ความคิดได้มีแก่เราสืบไปว่า ก็ความสุขชนิดนั้น คนที่มีร่างกายหิวโหยเกินกว่าเหตุเช่นนี้ จะบรรลุได้โดยง่ายไม่ได้เลย ถ้าไฉนเราพึงกลืนกินอาหารหยาบ คือข้าวสุกและขนมสดเถิด

       ราชกุมาร!  เราได้กลืนกินอาหารหยาบ คือข้าวสุกและขนมสดแล้ว

* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ตถาคต  /  หัวข้อใหญ่ : เริ่มแต่ออกบรรพชาแล้วเที่ยวเสาะแสวงหาความรู้ ทรมานพระองค์ จนได้ตรัสรู้  /  หัวข้อย่อย : ทรงกลับพระทัยฉันอาหารหยาบ  /  หัวข้อเลขที่ : 43  /  -บาลี ม. ม. 13/458/504.  /  หน้าที่ : 105 , 106 

- END -