ทรงเห็นลู่ทางที่จะช่วยเหลือปวงสัตว์

 

พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง ทรงเห็นลู่ทางที่จะช่วยเหลือปวงสัตว์ 

      ภิกษุทั้งหลาย!  ครั้งหนึ่ง ที่ตำบลอุรุเวลา ใกล้ฝั่งแม่น้ำ เนรัญชรา , ที่ต้นไทรเป็นที่พักร้อนของเด็กเลี้ยงแพะ
เมื่อเราแรกตรัสรู้ได้ใหม่ๆ , ความปริวิตกแห่งใจได้เกิดขึ้นแก่เรา ขณะเข้าสู่ที่พักกำบังหลีกเร้นอยู่ , ว่า “นี่เป็นหนทางอันเอก เพื่อความบริสุทธิ์หมดจดของสัตว์ทั้งหลาย , เพื่อก้าวล่วงเสียซึ่งความโศกและปริเทวะ เพื่อความตั้งอยู่ไม่ได้แห่งทุกข์และโทมนัส เพื่อบรรลุญายธรรม เพื่อทำนิพพานให้แจ้ง ทางนี้ คือ สติปัฏฐาน 4

       สี่เหล่าไหนเล่า? คือ ภิกษุเป็นผู้มีธรรมดาตามเห็นกายในกาย , เห็นเวทนาในเวทนาทั้งหลาย , เห็นจิตในจิต , เห็นธรรมในธรรมทั้งหลายอยู่ , เป็นผู้มีเพียรเผาบาป มีสติสัมปชัญญะ นำอภิชฌาและโทมนัสในโลก ออกได้ : นี้แหละทางทางเดียว” ดังนี้

       ภิกษุทั้งหลาย!  ลำดับนั้น สหัมบดีพรหมรู้ปริวิตกในใจของเราจึงอันตรธานจากพรหมโลก มาปรากฏอยู่เฉพาะหน้าเรา รวดเร็วเท่าเวลาที่บุรุษแข็งแรงเหยียดแขนออกแล้วงอเข้าเท่านั้น  ครั้งนั้นสหัมบดีพรหมทำผ้าห่มเฉวียงบ่าน้อมอัญชลีเข้ามาหาเรา แล้วกล่าวกะเราว่า

       “อย่างนั้นแล พระผู้มีพระภาค ! อย่างนั้นแล พระสุคต ! นั่นเป็นทางอันเอก เพื่อความบริสุทธิ์หมดจด ของสัตว์ทั้งหลาย , เพื่อก้าวล่วงเสียได้ซึ่งความโศกและปริเทวะ … เพื่อทำ นิพพานให้แจ้ง” , แล้วได้กล่าวคำ ( อันผูกเป็นกาพย์ ) ว่า :-

       “พระสุคต ผู้มีธรรมดาเห็นที่สุดคือความสิ้นไปแห่งชาติ ผู้มีพระทัยอนุเคราะห์สัตว์ด้วยความเกื้อกูล ย่อมทรงทราบทางเอก ซึ่งเหล่าพระอรหันต์ได้อาศัยข้ามแล้วในกาลก่อน และกำลังข้ามอยู่ และจักข้าม ซึ่งโอฆะได้”  ดังนี้

* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ตถาคต  /  หัวข้อใหญ่ : ทรงเผยแผ่พระศาสนา  /  หัวข้อย่อย : ทรงเห็นลู่ทางที่จะช่วยเหลือปวงสัตว์  /  หัวข้อเลขที่ : 72  /  -บาลี มหาวาร. สํ. 19/246-248/820-824.  /  หน้าที่ : 204 , 205 

- END -