วิธีมอบปาริสุทธิ และมอบฉันทะ
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตให้ภิกษุอาพาธมอบ ปาริสุทธิ /////
* * * วิธีมอบปาริสุทธิ
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็แล พึงมอบปาริสุทธิ อย่างนี้
ภิกษุผู้อาพาธ พึงเข้าไปหาภิกษุรูปหนึ่ง ห่ม ผ้าอุตตราสงค์ ///// เฉวียงบ่า นั่งกระโหย่ง ///// ประคองอัญชลีแล้ว กล่าวคำมอบปาริสุทธิอย่างนี้ว่า
“ปาริสุทธิง ทัมมิ , ปาริสุทธิง เม หะระ , ปาริสุทธิง เม อาโรเจหิ”
“ข้าพเจ้าขอมอบปาริสุทธิ ขอท่านจงนำปาริสุทธิของข้าพเจ้าไป ขอท่านจงบอกปาริสุทธิของข้าพเจ้า”
ภิกษุรับด้วยกาย รับด้วยวาจา รับด้วยทั้งกายและวาจาก็ได้ เป็นอันภิกษุอาพาธมอบปาริสุทธิแล้ว
ไม่รับด้วยกาย ไม่รับด้วยวาจา ไม่รับด้วยทั้งกายและวาจา ไม่เป็นอันภิกษุอาพาธมอบปาริสุทธิ
ถ้าได้ภิกษุเช่นนั้นอย่างนี้ นั่นเป็นการดี
ถ้าไม่ได้ ภิกษุทั้งหลายพึงใช้เตียงหรือตั่ง หามภิกษุอาพาธนั้นมาในท่ามกลางสงฆ์ แล้ว ทำอุโบสถ /////
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าพวกภิกษุผู้พยาบาลไข้คิดอย่างนี้ว่า ถ้าพวกเราจักย้ายภิกษุอาพาธอาพาธจักกำเริบหนัก หรือมิฉะนั้นก็จักถึงมรณภาพ ดังนี้ ไม่พึงย้ายภิกษุอาพาธ สงฆ์พึงไปทำอุโบสถในสำนักภิกษุอาพาธนั้น
แต่สงฆ์ เป็นวรรค ///// ไม่พึงทำอุโบสถเลย
ถ้าขืนทำ ต้อง อาบัติทุกกฏ /////
* * * วิธีมอบฉันทะ
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็แล พึง มอบฉันทะ ///// อย่างนี้
ภิกษุอาพาธ พึงเข้าไปหาภิกษุรูปหนึ่ง ห่มผ้าอุตตราสงค์เฉวียงบ่า นั่งกระโหย่ง ประคองอัญชลี แล้วกล่าวคำมอบฉันทะอย่างนี้ว่า
“ฉันทัง ทัมมิ , ฉันทัง เม หะระ , ฉันทัง เม อาโรเจหิ”
“ข้าพเจ้ามอบฉันทะ ขอท่านจงนำฉันทะของข้าพเจ้าไป ขอท่านจงบอก ฉันทะของข้าพเจ้า”
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ในวันอุโบสถ เราอนุญาตให้ภิกษุผู้มอบ ปาริสุทธิ มอบฉันทะด้วย เผื่อสงฆ์จะมีกรณีกิจ
ตัวอย่างคำที่ภิกษุผู้นำฉันทะและปาริสุทธิของภิกษุอาพาธบอกแก่สงฆ์
“อาสะโภ ภันเต ภิกขุ คิลาโน มัยหัง ฉันทัญจะ ปาริสุทธิญจะ อะทาสิ , ตัสสะ ฉันโท จะ ปาริสุทธิ จะ มะยา อาหะฏา , สาธุ ภันเต สังโฆ ธาเรตุ”
“ท่านเจ้าข้า อาสโภภิกษุอาพาธ ได้มอบฉันทะและปาริสุทธิแก่ผม ผมนำฉันทะและปาริสุทธิ ของเธอมาแล้ว ขอสงฆ์จงทราบ”
วิธีงดปาติโมกข์แก่ภิกษุ
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย วันอุโบสถ 14 ค่ำ หรือ 15 ค่ำ เมื่อบุคคลนั้นอยู่พร้อมหน้าสงฆ์ พึงประกาศในท่ามกลางสงฆ์ว่า
สุณาตุ เม ภันเต สังโฆ อิตถันนาโม ปุคคะโล สาปัตติโก ตัสสะ ปาฏิโมกขัง ฐะเปมิ นะ ตัส๎มิง สัมมุขีภูเต ปาฏิโมกขัง อุททิสิตัพพันติ ฐะปิตัง โหติ ปาฏิโมกขัง
ท่านเจ้าข้า ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า
บุคคลมีชื่อนี้ มีอาบัติติดตัว ข้าพเจ้างด ปาติโมกข์ ///// แก่เธอ เมื่อเธออยู่พร้อมหน้าสงฆ์ ไม่พึงสวดปาติโมกข์
ดังนี้ ปาติโมกข์เป็นอันงดแล้ว
* * * การงดปาติโมกข์เพราะศีลวิบัติ
สุณาตุ เม ภันเต สังโฆ อิตถันนาโม ปุคคะโล สีละวิปัตติยาทิฏฐะสุตะปะริสังกิโต โหติ ตัสสะ ปาฏิโมกขัง ฐะเปมิ นะ ตัส๎มิง สัมมุขีภูเต ปาฏิโมกขัง อุททิสิตัพพันติ ธัมมิกัง ปาฏิโมกขัฏฐะปะนัง
ท่านเจ้าข้า ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า
บุคคลมีชื่อนี้ มีผู้ได้เห็น ได้ยินและรังเกียจ ด้วย ศีลวิบัติ ///// ข้าพเจ้างดปาติโมกข์แก่เธอ เมื่อเธออยู่พร้อมหน้า สงฆ์ไม่พึงสวดปาติโมกข์
ดังนี้ การงดปาติโมกข์เป็นธรรม
* * * การงดปาติโมกข์เพราะอาจารวิบัติ
สุณาตุ เม ภันเต สังโฆ อิตถันนาโม ปุคคะโล อาจาระวิปัตติยาทิฏฐะสุตะปะริสังกิโต โหติ ตัสสะ ปาฏิโมกขัง ฐะเปมิ นะ ตัส๎มิง สัมมุขีภูเต ปาฏิโมกขัง อุททิสิตัพพันติ ธัมมิกัง ปาฏิโมกขัฏฐะปะนัง
ท่านเจ้าข้า ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า
บุคคลมีชื่อนี้ มีผู้ได้เห็น ได้ยินและรังเกียจ ด้วย อาจารวิบัติ ///// ข้าพเจ้างดปาติโมกข์แก่เธอ เมื่อเธออยู่พร้อมหน้าสงฆ์ ไม่พึงสวดปาติโมกข์
ดังนี้ การงดปาติโมกข์เป็นธรรม
* * * การงดปาติโมกข์เพราะทิฏฐิวิบัติ
สุณาตุ เม ภันเต สังโฆ อิตถันนาโม ปุคคะโล ทิฏฐิวิปัตติยาทิฏฐะสุตะปะริสังกิโต โหติ ตัสสะ ปาฏิโมกขัง ฐะเปมิ นะ ตัสมิง สัมมุขีภูเต ปาฏิโมกขัง อุททิสิตัพพันติ ธัมมิกัง ปาฏิโมกขัฏฐะปะนัง
ท่านเจ้าข้า ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า
บุคคลมีชื่อนี้ มีผู้ได้เห็น ได้ยิน และรังเกียจ ด้วย ทิฏฐิวิบัติ ///// ข้าพเจ้างดปาติโมกข์แก่เธอ เมื่อเธออยู่พร้อมหน้าสงฆ์ไม่พึงสวดปาติโมกข์
ดังนี้ การงดปาติโมกข์เป็นธรรม
ข้อสังเกต มีพุทธวจนตรัสว่า “เมื่องดปาติโมกข์แล้ว บริษัทเลิกประชุมเพราะอันตราย 10 อย่างใดอย่างหนึ่ง คือ 1.อันตรายแต่พระราชา 2. ...” แสดงว่ามีการเลิกประชุมสงฆ์เพราะอันตราย 10 ได้ * * * ( 1 )
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
* * * ( 1 ) : ดูเรื่อง ปาติโมกขุทเทส 5 ประกอบ ที่หน้า 273 ( หรือดูที่ ลิงก์นี้ ///// ) และที่หน้า 1059 ( หรือดูที่ ลิงก์นี้ ///// )
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) นำมาจากพระไตรปิฎก / หัวข้อใหญ่สุด : อริยวินัย ที่มาในพระไตรปิฎกเล่มอื่นๆ / หัวข้อย่อยรองลงมา : ภาคผนวก / หัวข้อย่อยรองลงมา : ภาคผนวก : วิธีมอบปาริสุทธิ และมอบฉันทะ
* * * อีกช่องทางหนึ่ง คือ สามารถอ่านได้ใน หนังสือ พุทธวจน เรื่อง อริยวินัย / หน้าที่ : 1,060 , 1,061 , 1,062
- จบ -
