เสกขะ
เสกขะ ( อ่านว่า เสก-ขะ ) - น. ผู้ยังต้องศึกษาอยู่ , พระอริยบุคคลผู้ยังไม่บรรลุพระอรหัต-ผล. เสกขบุคคล
( ศน. ) น. ผู้ยังต้องศึกษา คือ พระอริยบุคคลเบื้องต้น ชื่อว่า พระเสขะ เพราะเป็นผู้ยังต้องปฏิบัติเพื่อมรรคผลเบื้องสูงขึ้นไป
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
พระเสกขะ ก็คือพระอริยบุคคลตั้งแต่พระโสดาบันจนกระทั่งถึงพระอนาคามี พระอเสกขะ คือ ผู้ที่ไม่ต้องศึกษา เพื่อที่จะประพฤติปฏิบัติขัดเกลากิเลสอีก เพราะเหตุว่าดับกิเลสหมดแล้ว เพราะฉะนั้น พระอเสกขะ ได้แก่ พระอรหันต์
- จบ -
