ปฏิปทาเพื่อบรรลุมรรคผลของบุคคลทั่วไป ( นัยที่ 4 )

 

พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง ปฏิปทาเพื่อบรรลุมรรคผลของบุคคลทั่วไป ( นัยที่ 4 )

       ภิกษุทั้งหลาย !  ธรรม 5 ประการเหล่านี้ อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ย่อมมี เจโตวิมุตติ เป็นผล มี เจโตวิมุตติ เป็นอานิสงส์ ย่อมมี ปัญญาวิมุตติ เป็นผล มี ปัญญาวิมุตติ เป็นอานิสงส์

       ธรรม 5 ประการเป็นไฉน คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้

       1.เป็นผู้มีปกติตามเห็นความไม่งามในกาย อยู่

       2.เป็นผู้มีความสำคัญว่าปฏิกูลในอาหาร อยู่

       3.เป็นผู้มีความสำคัญว่าเป็นสิ่งไม่น่ายินดีในโลกทั้งปวง อยู่

       4.เป็นผู้มีปกติตามเห็นว่าไม่เที่ยงในสังขารทั้งปวง อยู่

       5.มรณสัญญา เป็นสิ่งที่ภิกษุนั้นเข้าไปตั้งไว้ดีแล้ว ในภายใน อยู่

       ภิกษุทั้งหลาย!  ธรรม 5 ประการเหล่านี้แล เมื่อบุคคลเจริญ กระทำให้มากแล้ว ย่อมมี เจโตวิมุตติ เป็นผล มี เจโตวิมุตติ เป็นอานิสงส์ ย่อมมี ปัญญาวิมุตติ เป็นผล และมี ปัญญาวิมุตติ เป็นอานิสงส์  

       เมื่อใด ภิกษุเป็นผู้มี เจโตวิมุตติ และ ปัญญาวิมุตติ เมื่อนั้น ภิกษุนี้เรียก

       ว่าเป็นผู้ถอนลิ่มสลักขึ้นได้ ดังนี้บ้าง 

       ว่าเป็นผู้รื้อเครื่องแวดล้อมได้ ดังนี้บ้าง

       ว่าเป็นผู้ถอน เสาระเนียด ขึ้นได้ ดังนี้บ้าง

       ว่าเป็นผู้ถอดกลอนออกได้ ดังนี้บ้าง

       ว่าเป็นผู้ไกลจากข้าศึกปลดธงลงได้ ปลงภาระลงได้ ไม่ประกอบด้วยวัฏฏะ ดังนี้บ้าง

       ภิกษุทั้งหลาย!  ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ถอนลิ่มสลักขึ้นได้อย่างไร

       คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ละอวิชชาเสียได้ ถอนรากขึ้นแล้ว ทำให้เป็นเหมือนตาลยอดด้วน ทำไม่ให้มี ไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไปเป็นธรรมดา

       ภิกษุทั้งหลาย!  ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ถอนลิ่มสลักขึ้นได้ อย่างนี้ แล

       ภิกษุเป็นผู้รื้อเครื่องแวดล้อมได้อย่างไร

       คือภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ละชาติสงสารที่เป็นเหตุนำให้เกิดในภพใหม่ต่อไปได้ ถอนรากขึ้นแล้ว ทำให้เป็นเหมือนตาลยอดด้วน ทำไม่ให้มี ไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไปเป็นธรรมดา 

       ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้รื้อเครื่องแวดล้อมได้ อย่างนี้ แล

       ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ถอนเสาระเนียดขึ้นได้อย่างไร

       คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ละตัณหาเสียได้ ถอนรากขึ้นแล้ว ทำให้เป็นเหมือนตาลยอดด้วน ทำไม่ให้มี ไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไปเป็นธรรมดา

       ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ถอนเสาระเนียดขึ้นได้  อย่างนี้ แล

       ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ถอดกลอนออกได้อย่างไร คือ

       ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ละ โอรัมภาคิยสังโยชน์ 5 ประการเสียได้ ถอนรากขึ้นแล้ว ทำให้เป็นเหมือนตาลยอดด้วน ทำไม่ให้มี ไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไปเป็นธรรมดา

       ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ถอดกลอนออกได้ อย่างนี้ แล

       ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ไกลจากข้าศึก ปลดธงลงได้ ปลงภาระลงได้ ไม่ประกอบด้วยวัฏฏะอย่างไร

       คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ละ อัส๎มิมานะ เสียได้ ถอนรากขึ้นแล้ว ทำให้เป็นเหมือนตาลยอดด้วน ทำไม่ให้มี ไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไปเป็นธรรมดา

       ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้ไกลจากข้าศึก ปลดธงลงได้ ปลงภาระลงได้ ไม่ประกอบด้วยวัฏฏะใดๆ อย่างนี้ แล 

* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง มรรควิธีที่ง่าย  /  หัวข้อใหญ่ : ปฏิปทาเพื่อบรรลุมรรคผลของคนเจ็บไข้ และบุคคลทั่วไป  /  หัวข้อย่อย : ปฏิปทาเพื่อบรรลุมรรคผลของบุคคลทั่วไป ( นัยที่ 4 )  /  หัวข้อเลขที่ : 28  /  -บาลี ปญฺจก. อํ. 22/95-97/71.  /  หน้าที่ : 100 , 101 , 102 , 103  

- END -