พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า
เรื่อง อานุภาพของสมาธิ ( นัยที่ 1 )
เรื่อง อานุภาพของสมาธิ ( นัยที่ 1 )
ภิกษุทั้งหลาย! พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด
ภิกษุทั้งหลาย! ภิกษุผู้มีจิตตั้งมั่นเป็นสมาธิแล้วย่อมรู้ได้ตามที่เป็นจริง ซึ่งอะไรเล่า ?
รู้ได้ตามเป็นจริงซึ่งความจริงอันประเสริฐว่า
“นี้เป็นทุกข์
นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์
นี้เป็นความดับไม่เหลือแห่งทุกข์
และนี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์” ดังนี้
ภิกษุทั้งหลาย! พวกเธอจงเจริญสมาธิเถิด
ภิกษุทั้งหลาย! ภิกษุผู้มีจิตตั้งมั่นเป็นสมาธิแล้ว ย่อมรู้ได้ตามที่เป็นจริง
ภิกษุทั้งหลาย! เพราะเหตุนั้น ในกรณีนี้ พวกเธอพึงกระทำความเพียรเพื่อให้รู้ว่า
“นี้เป็นทุกข์
นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์
นี้เป็นความดับไม่เหลือแห่งทุกข์
และนี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์” ดังนี้เถิด
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ปฐมธรรม / หัวข้อใหญ่ : การทำสมาธิและอานิสงส์ของการทำสมาธิ / หัวข้อย่อย : อานุภาพของสมาธิ ( นัยที่ 1 ) / หัวข้อเลขที่ : 68 / -บาลี มหาวาร. สํ. 19/520/1654. / หน้าที่ : 188
- END -
