วินิจฉัยกรรม

 

พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง วินิจฉัยกรรม 

เมื่อจะกระทำ

       ราหุล!  เธอใคร่จะทำกรรมใดด้วยกาย พึงพิจารณากรรมนั้นเสียก่อนว่า

        “กายกรรม ที่เราใคร่จะกระทำนี้ เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตนเองบ้าง เบียดเบียนผู้อื่นบ้าง เบียดเบียนทั้งสองฝ่ายบ้าง เป็น กายกรรม ที่เป็นอกุศล มีทุกข์เป็นกำไร มีทุกข์เป็นวิบาก หรือไม่หนอ ?” ดังนี้
 
       ราหุล !  ถ้าเธอพิจารณา รู้สึกอยู่ดังนี้ไซร้ เธอไม่พึงกระทำ กายกรรม ชนิดนั้นโดยถ่ายเดียว 

       ราหุล !  ถ้าเธอพิจารณา รู้สึกอยู่ดังนี้ว่า

       “กายกรรมที่เราใคร่จะกระทำนี้ ไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตนเองบ้าง ไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนผู้อื่นบ้าง ไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนทั้งสองฝ่ายบ้าง เป็น กายกรรม ที่เป็นกุศล มีสุขเป็นกำไร มีสุขเป็นวิบาก” ดังนี้ไซร้ 

       ราหุล!  เธอพึงกระทำ กายกรรม ชนิดนั้น 


เมื่อกระทำอยู่

       ราหุล!  เมื่อเธอกระทำกรรมใดด้วยกายอยู่ พึงพิจารณากรรมนั้นว่า

       “กายกรรม ที่เรากำลังกระทำอยู่นี้ เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตนเองบ้าง เบียดเบียนผู้อื่นบ้าง เบียดเบียนทั้งสองฝ่ายบ้าง เป็น กายกรรม ที่เป็น อกุศล มีทุกข์เป็นกำไร มีทุกข์เป็นวิบาก หรือไม่หนอ ?” ดังนี้

       ราหุล!  ถ้าเธอพิจารณา รู้สึกอยู่ดังนี้ไซร้ เธอพึงเลิกละกายกรรมชนิดนั้นเสีย

       ราหุล !  ถ้าเธอพิจารณา รู้สึกอยู่ดังนี้ว่า

       “กายกรรม ที่เรากำลังกระทำอยู่นี้ ไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตนเองบ้าง ไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนผู้อื่นบ้าง ไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนทั้งสองฝ่ายบ้าง เป็น กายกรรม ที่เป็นกุศล มีสุขเป็นกำไร มีสุขเป็นวิบาก” ดังนี้ไซร้

       ราหุล!  เธอพึงเร่งเพิ่มการกระทำ กายกรรม ชนิดนั้น


เมื่อกระทำแล้ว

       ราหุล!  เมื่อเธอกระทำกรรมใดด้วยกายแล้ว พึงพิจารณากรรมนั้นว่า 

       “กายกรรม ที่เรากระทำแล้วนี้ เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตนเองบ้าง เบียดเบียนผู้อื่นบ้าง เบียดเบียนทั้งสองฝ่ายบ้าง เป็น กายกรรม ที่เป็น อกุศล มีทุกข์เป็นกำ ไร มีทุกข์เป็นวิบาก หรือไม่หนอ ?” ดังนี้ 

       ราหุล !  ถ้าเธอพิจารณา รู้สึกอยู่ดังนี้ไซร้ เธอพึงแสดง พึงเปิดเผย พึงกระทำให้เป็นของหงาย ซึ่ง กายกรรม นั้น ในพระศาสนาหรือในเพื่อน สพรหมจารี ผู้เป็นวิญญูชนทั้งหลาย

       ครั้นแสดง ครั้นเปิดเผย ครั้นกระทำให้เป็นของหงายแล้ว พึงถึงซึ่งความระวังสังวรต่อไป

       ราหุล !  ถ้าเธอพิจารณา รู้สึกอยู่ดังนี้ว่า

       “กายกรรม ที่เรากระทำแล้วนี้ ไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตนเองบ้าง ไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนผู้อื่นบ้าง ไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนทั้งสองฝ่ายบ้าง เป็น กายกรรม ที่เป็น กุศล มีสุขเป็นกำไร มีสุขเป็นวิบาก” ดังนี้ ไซร้.

       ราหุล!  เธอพึงอยู่ด้วยปีติและปราโมทย์ ตามศึกษาในกุศลธรรมทั้งหลายอยู่ ทั้งกลางวันและกลางคืนเถิด

       ( ในกรณีแห่ง วจีกรรม และ มโนกรรม ก็ตรัสไว้โดยมี นัยอย่างเดียวกัน ) 

* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ฆราวาสชั้นเลิศ  /  หัวข้อใหญ่ : ฆราวาสชั้นเลิศ  /  หัวข้อย่อย : วินิจฉัยกรรม  /  หัวข้อเลขที่ : 28  /  -บาลี ม. ม. 13/128/130.  /  หน้าที่ : 110 , 111 , 112 , 113  

- END -