พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า
เรื่อง อุโบสถ ( ศีล )
เรื่อง อุโบสถ ( ศีล )
( ปาณาติปาตา เวรมณี ) เธอนั้น ละปาณาติบาต เว้นขาดจากปาณาติบาต ( ฆ่าสัตว์ ) วางท่อนไม้และศัสตราเสียแล้ว มีความละอาย ถึงความเอ็นดูกรุณา หวังประโยชน์เกื้อกูลในบรรดาสัตว์ทั้งหลายอยู่
( อทินนาทานา เวรมณี ) เธอนั้น ละอทินนาทาน เว้นขาดจากอทินนาทาน ( ลักทรัพย์ ) ถือเอาแต่ของที่เขาให้แล้ว หวังอยู่แต่ของที่เขาให้ ไม่เป็นขโมย มีตนเป็นคนสะอาดเป็นอยู่
( อพรฺหมฺจริยา เวรมณี ) เธอนั้น ละกรรมอันไม่ใช่พรหมจรรย์ ประพฤติพรหมจรรย์โดยปกติ ประพฤติห่างไกล เว้นขาดจากการเสพเมถุนอันเป็นของชาวบ้าน
( มุสาวาทา เวรมณี ) เธอนั้น ละมุสาวาท เว้นขาดจากมุสาวาท พูดแต่ความจริง รักษาความสัตย์ มั่นคงในคำพูด มีคำพูดควรเชื่อถือได้ ไม่แกล้งกล่าวให้ผิดต่อโลก
( สุราเมระยะมัชชะปมาทัฏฐานา เวรมณี ) เธอนั้น เว้นขาดจากการดื่มน้ำเมา คือสุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งของความประมาท
( วิกาละโภชนา เวรมณี ) เธอนั้น เป็นผู้ฉันอาหารวันหนึ่งเพียงหนเดียว เว้นจากการฉันในราตรีและวิกาล
( นัจจะคีตะวาทิตะวิสูกะทัสสะนา เวรมณี ) เธอนั้น เป็นผู้เว้นขาดจากการฟ้อนรำ การขับร้อง การประโคม และการดูการเล่นชนิดเป็นข้าศึกแก่กุศล
( มาลาคันธะวิเลปะนะธาระณะมัณฑะนะวิภูสะนัฏฐานา เวรมณี ) เธอนั้น เป็นผู้เว้นขาดจากการประดับประดา คือทัดทรงตกแต่งร่างกายด้วยมาลา ของหอม และเครื่องลูบทา
( อุจจาสะยะนะมหาสะยะนา เวรมณี ) เธอนั้น เป็นผู้เว้นขาดจากการนอนบนที่นอนสูงใหญ่ สำเร็จการนอนบนที่นอนอันต่ำ
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ปฐมธรรม / หัวข้อใหญ่ : “กรรม” และผลของการกระทำ / หัวข้อย่อย : อุโบสถ ( ศีล ) / หัวข้อเลขที่ : 46 / -บาลี ติก. อํ. 20/271/510. / หน้าที่ : 122 , 123
- END -
