พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า
เรื่อง ทรงขนานนามพระองค์เองว่า “พุทธะ”
เรื่อง ทรงขนานนามพระองค์เองว่า “พุทธะ”
( การสนทนากับโทณพราหมณ์ , เริ่มในที่นี้ด้วยพราหมณ์ทูลถาม )
“ท่านผู้เจริญของเรา! ท่านเป็นเทวดาหรือ ?”
พราหมณ์เอย! เราไม่ได้เป็นเทวดาดอก
“ท่านผู้เจริญของเรา! ท่านเป็นคนธรรพ์หรือ ?”
พราหมณ์เอย! เราไม่ได้เป็นคนธรรพ์ดอก
“ท่านผู้เจริญของเรา! ท่านเป็นยักษ์หรือ ?”
พราหมณ์เอย! เราไม่ได้เป็นยักษ์ดอก
“ท่านผู้เจริญของเรา! ท่านเป็นมนุษย์หรือ ?”
พราหมณ์เอย! เราไม่ได้เป็นมนุษย์ดอก
“ท่านผู้เจริญของเรา! เราถามอย่างไรๆ ท่านก็ตอบว่ามิได้เป็นอย่างนั้นๆ , ถ้าเช่นนั้นท่านเป็นอะไรเล่า ?”
พราหมณ์เอย! อาสวะเหล่าใด ที่จะทำให้เราเป็นเทวดา เพราะยังละมันไม่ได้ , อาสวะเหล่านั้นเราละได้ขาด ถอนขึ้นทั้งรากแล้ว ทำให้เหมือนตาลยอดด้วน ไม่ให้มีไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไปแล้ว พราหมณ์เอย! อาสวะเหล่าใด ที่จะทำให้เราเป็นคนธรรพ์ เป็นยักษ์ เป็นมนุษย์ เพราะยังละมันไม่ได้ , อาสวะเหล่านั้น เราละได้ขาด ถอนขึ้นทั้งรากแล้ว ทำให้เหมือนตาลยอดด้วน ไม่ให้มีไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไปแล้ว
พราหมณ์! เปรียบเหมือนดอกบัวเขียว บัวหลวง หรือบัวขาว, มันเกิดในน้ำ เจริญในน้ำ โผล่ขึ้นพ้นน้ำ ตั้งอยู่น้ำ ไม่เปียกติดมันได ฉันใดก็ฉันนั้นนะพราหมณ์! เรานี้เกิดในโลก เจริญในโลก ก็จริง แต่เราครอบงำโลกเสียได้แล้ว และอยู่ในโลก โลกไม่ฉาบทาแปดเปื้อนเราได้
พราหมณ์! ท่านจงจำ เราไว้ว่า เป็น “พุทธะ” ดังนี้เถิด
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ตถาคต / หัวข้อใหญ่ : เรื่องที่ควรทราบก่อน / หัวข้อย่อย : ทรงขนานนามพระองค์เองว่า “พุทธะ” / หัวข้อเลขที่ : 11 / -บาลี จตุกฺก. อํ. 21/49/36. / หน้าที่ : 24 , 25
- END -
