เหตุให้ได้ความเป็นจอมเทพ

 

พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง เหตุให้ได้ความเป็นจอมเทพ 

      ภิกษุทั้งหลาย!  ท้าวสักกะจอมเทพเมื่อยังเป็นมนุษย์อยู่ในกาลก่อน เป็นมาณพชื่อว่า มฆะ เพราะเหตุนั้น จึงถูกเรียกว่า ท้าวมฆวา

       …ได้ให้ทานมาก่อน เพราะเหตุนั้นจึงถูกเรียกว่า ท้าวปุรินททะ 

       …ได้ให้ทานโดยเคารพ เพราะเหตุนั้น จึงถูกเรียกว่า ท้าวสักกะ

       …ได้ให้ที่พักอาศัยเพราะเหตุนั้น จึงถูกเรียกว่า ท้าววาสวะ

       …ย่อมทรงคิดเนื้อความได้ตั้งพันโดยครู่เดียว เพราะเหตุนั้น จึงถูกเรียกว่า ท้าวสหัสนัยน์

       …ทรงมี นางอสุรกัญญานามว่าสุชา เป็น ปชาบดี เพราะเหตุนั้น จึงถูกเรียกว่า ท้าวสุชัมบดี 

       …เสวยรัชสมบัติเป็นอิสราธิบดีของเทวดาเหล่าดาวดึงส์ เพราะเหตุนั้น จึงถูกเรียกว่า เทวานมินทะ

       ภิกษุทั้งหลาย!  ท้าวสักกะจอมเทพเมื่อยังเป็นมนุษย์อยู่ในกาลก่อน ได้สมาทานวัตรบท 7 ประการบริบูรณ์ เพราะเป็นผู้สมาทานวัตรบท 7 ประการ จึงได้ถึงความเป็นท้าวสักกะ

       วัตรบท 7 ประการ เป็นอย่างไรเล่า ? คือ

       ( 1 ) เราพึงเลี้ยงมารดาบิดาจนตลอดชีวิต

       ( 2 ) เราพึงประพฤติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ในตระกูลจนตลอดชีวิต 

       ( 3 ) เราพึงพูดวาจาอ่อนหวานตลอดชีวิต 

       ( 4 ) เราไม่พึงพูดวาจาส่อเสียดตลอดชีวิต

       ( 5 ) เราพึงมีใจปราศจากความตระหนี่อันเป็นมลทิน อยู่ครองเรือน มีการบริจาคอันปล่อยแล้ว มีฝ่ามืออันชุ่ม ยินดีในการสละ ควรแก่การขอ ยินดีในการแจกจ่ายทานตลอดชีวิต

       ( 6 ) เราพึงพูดคำสัตย์ตลอดชีวิต 

       ( 7 ) เราไม่พึงโกรธตลอดชีวิต ถ้าแม้ความโกรธพึงเกิดขึ้นแก่เรา เราพึงกำจัดมันเสียโดยฉับพลันทีเดียว 

* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ภพภูมิ  /  หัวข้อใหญ่ : เทวดา  /  หัวข้อย่อย : เหตุให้ได้ความเป็นจอมเทพ  /  หัวข้อเลขที่ : 83  /  -บาลี สคาถ. สํ. 15/336-337/909/910.  /  หน้าที่ : 319 , 320 

- END -