พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า
เรื่อง สิ่งทั้งหลายไม่เที่ยง ( นัยที่ 1 )
เรื่อง สิ่งทั้งหลายไม่เที่ยง ( นัยที่ 1 )
ภิกษุทั้งหลาย! สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาเป็นเครื่องกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องผูก ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ
ภิกษุทั้งหลาย! เรื่องเคยมีมาแล้ว เวปุลลบรรพต นี้มีชื่อว่า ปาจีนวังสะ สมัยนั้นแล หมู่มนุษย์มีชื่อว่า ติวรา หมู่มนุษย์ชื่อ ติวรา มีอายุประมาณ 40,000 ปี หมู่มนุษย์ชื่อ ติวรา ขึ้นปาจีนวังสบรรพตเป็นเวลา 4 วัน ลงก็เป็นเวลา 4 วัน
สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธะ พระนามว่า กกุสันธะ เสด็จอุบัติขึ้นในโลก พระผู้มีพระภาคอรหันต สัมมาสัมพุทธะ พระนามว่า กกุสันธะ มีพระสาวกคู่หนึ่ง เป็นคู่เลิศ เป็นคู่เจริญ ชื่อว่า วิธูระ และ สัญชีวะ
ภิกษุทั้งหลาย! พวกเธอจงดูเถิด ชื่อแห่งภูเขานี้นั้นแล อันตรธานไปแล้ว มนุษย์เหล่านั้นกระทำกาละไปแล้ว และพระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นก็ปรินิพพานแล้ว สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงอย่างนี้ สังขารทั้งหลายไม่ยั่งยืนอย่างนี้ สังขารทั้งหลายเป็นสิ่งที่หวังอะไรไม่ได้อย่างนี้
ภิกษุทั้งหลาย! ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ ก็พอแล้วเพื่อจะเบื่อหน่ายในสังขารทั้งปวง พอแล้วเพื่อจะคลายกำหนัด พอแล้วเพื่อจะหลุดพ้น ดังนี้
ภิกษุทั้งหลาย! เรื่องเคยมีมาแล้ว เวปุลลบรรพต นี้มีชื่อว่า วงกฏ สมัยนั้นแล หมู่มนุษย์มีชื่อว่า โรหิตัสสะ หมู่มนุษย์ชื่อ โรหิตัสสะ มีอายุประมาณ 30,000 ปี มนุษย์ชื่อ โรหิตัสสะ ขึ้นวงกฏบรรพตเป็นเวลา 3 วัน ลงก็เป็นเวลา 3 วัน
สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธะ พระนามว่า โกนาคมนะ เสด็จอุบัติขึ้นในโลก พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธะ พระนามว่า โกนาคมนะ มีพระสาวกคู่หนึ่ง เป็นคู่เลิศ เป็นคู่เจริญ ชื่อว่า ภิยโยสะ และ อุตตระ
ภิกษุทั้งหลาย! พวกเธอจงดูเถิด ชื่อแห่งภูเขานี้นั้นแล อันตรธานไปแล้ว มนุษย์เหล่านั้นกระทำกาละไปแล้ว และพระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นก็ปรินิพพานแล้ว สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงอย่างนี้ … พอเพื่อจะหลุดพ้น ดังนี้
ภิกษุทั้งหลาย! เรื่องเคยมีมาแล้ว เวปุลลบรรพต นี้มีชื่อว่า สุปัสสะ สมัยนั้นแล หมู่มนุษย์มีชื่อว่า สุปปิยา หมู่มนุษย์ชื่อ สุปปิยา มีอายุประมาณ 20,000 ปี หมู่มนุษย์ชื่อ สุปปิยา ขึ้น สุปัสสบรรพต เป็นเวลา 2 วัน ลงก็เป็นเวลา 2 วัน
สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธะ พระนามว่า กัสสปะ เสด็จอุบัติขึ้นในโลก พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมา สัมพุทธะ พระนามว่า กัสสปะ มีพระสาวกคู่หนึ่ง เป็นคู่เลิศ เป็นคู่เจริญ ชื่อว่า ติสสะ และ ภารทวาชะ
ภิกษุทั้งหลาย! พวกเธอจงดูเถิด ชื่อแห่งภูเขานี้นั้นแล อันตรธานไปแล้ว มนุษย์เหล่านั้นกระทำกาละไปแล้ว และพระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นก็ปรินิพพานแล้ว สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงอย่างนี้ สังขารทั้งหลายไม่ยั่งยืนอย่างนี้ สังขารทั้งหลายเป็นสิ่งที่หวังอะไรไม่ได้อย่างนี้
ภิกษุทั้งหลาย! ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ ก็พอแล้วเพื่อจะเบื่อหน่ายในสังขารทั้งปวง พอแล้วเพื่อจะคลายกำหนัด พอแล้วเพื่อจะหลุดพ้น ดังนี้
ภิกษุทั้งหลาย! ก็บัดนี้แล ภูเขาเวปุลละ นี้มีชื่อ เวปุลละ ทีเดียว ก็บัดนี้หมู่มนุษย์เหล่านี้มีชื่อว่า มาคธะ หมู่มนุษย์ชื่อ มาคธะ มีอายุเพียงน้อยนิด ผู้ใดมีชีวิตอยู่นาน ผู้นั้นมีอายุเพียง 100 ปี น้อยกว่าก็มี เกินกว่าก็มี หมู่มนุษย์ชื่อ มาคธะ ขึ้น เวปุลลบรรพต เพียงครู่เดียว ลงก็เพียงครู่เดียว
และบัดนี้ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธะพระองค์นี้ เสด็จอุบัติขึ้นแล้วในโลก ก็เราแลมีสาวกคู่หนึ่ง เป็นคู่เลิศ เป็นคู่เจริญ ชื่อว่า สารีบุตร และ โมคคัลลานะ
ภิกษุทั้งหลาย! ชื่อแห่งบรรพตนี้จักอันตรธาน หมู่มนุษย์เหล่านี้จักทำกาละ และเราก็จักปรินิพพาน
ภิกษุทั้งหลาย! สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงอย่างนี้ สังขารทั้งหลายไม่ยั่งยืนอย่างนี้ สังขารทั้งหลายเป็นสิ่งที่หวังอะไรไม่ได้อย่างนี้
ภิกษุทั้งหลาย! ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ ก็พอแล้วเพื่อจะเบื่อหน่ายในสังขารทั้งปวง พอแล้วเพื่อจะคลายกำหนัด พอแล้วเพื่อจะหลุดพ้น ดังนี้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
( คาถาผนวกท้ายพระสูตร )
ปาจีนวังสบรรพตของหมู่มนุษย์ชื่อติวรา
วงกฏบรรพตของหมู่มนุษย์ชื่อโรหิตัสสะ
สุปัสสบรรพตของหมู่มนุษย์ชื่อสุปปิยา
และเวปุลลบรรพตของหมู่มนุษย์ชื่อมาคธะ
สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ
มีอันเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา
ครั้นเกิดขึ้นแล้ว ย่อมดับไป
ความสงบรำงับซึ่งสังขารทั้งปวงได้ เป็นสุข ดังนี้
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ภพภูมิ / หัวข้อใหญ่ : ความยาวนาน แห่งสังสารวัฏ / หัวข้อย่อย : สิ่งทั้งหลายไม่เที่ยง ( นัยที่ 1 ) / หัวข้อเลขที่ : 117 / -บาลี นิทาน. สํ. 16/225-228/456-461. / หน้าที่ : 422 , 423 , 424 , 425
- END -
