พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า
เรื่อง ตถาคตผู้อรหันตสัมมาสัมพุทธะ
เรื่อง ตถาคตผู้อรหันตสัมมาสัมพุทธะ
( การสนทนากับโหณพราหมณ์ เริ่มในที่นี้ด้วยพราหมณ์ทูลถาม )
“ท่านผู้เจริญของเรา! ท่านเป็นเทวดาหรือ ?”
พราหมณ์เอย! เราไม่ได้เป็นเทวดาดอก
“ท่านผู้เจริญของเรา! ท่านเป็นคนธรรพ์หรือ ?”
พราหมณ์เอย! เราไม่ได้เป็นคนธรรพ์ดอก
“ท่านผู้เจริญของเรา! ท่านเป็นยักษ์หรือ ?”
พราหมณ์เอย! เราไม่ได้เป็นยักษ์ดอก
“ท่านผู้เจริญของเรา! ท่านเป็นมนุษย์หรือ ?”
พราหมณ์เอย! เราไม่ได้เป็นมนุษย์ดอก
“ท่านผู้เจริญของเรา! เราถามอย่างไรๆ ท่านก็ตอบว่ามิได้เป็นอย่างนั้นๆ ถ้าเช่นนั้นท่านเป็นอะไรเล่า ?”
พราหมณ์เอย! อาสวะเหล่าใด ที่จะทำให้เราเป็นเทวดา เพราะยังละมันไม่ได้ อาสวะเหล่านั้นเราละได้ขาด ถอนขึ้นทั้งรากแล้ว ทำให้เหมือนตาลยอดด้วน ไม่ให้มี ไม่ให้เกิดขึ้น อีกต่อไปแล้ว
พราหมณ์เอย! อาสวะเหล่าใด ที่จะทำให้เราเป็น คนธรรพ์ เป็นยักษ์ เป็นมนุษย์ เพราะยังละมันไม่ได้ อาสวะเหล่านั้น เราละได้ขาด ถอนขึ้นทั้งรากแล้ว ทำให้เหมือนตาลยอดด้วน ไม่ให้มีไม่ให้เกิดขึ้น อีกต่อไปแล้ว
พราหมณ์! เปรียบเหมือนดอกบัวเขียว บัวหลวง หรือบัวขาว มันเกิดในน้ำ เจริญในน้ำ โผล่ขึ้นพ้นน้ำ ตั้งอยู่ น้ำไม่เปียกติดมันได้ ฉันใดก็ฉันนั้น
พราหมณ์! เรานี้เกิดในโลก เจริญในโลกก็จริง แต่เราครอบงำโลกเสียได้แล้ว และอยู่ในโลก โลกไม่ฉาบทาแปดเปื้อน เราได้
พราหมณ์! ท่านจงจำเราไว้ว่า เป็น “พุทธะ” ดังนี้เถิด
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ภพภูมิ / หัวข้อใหญ่ : ภาคผนวก / หัวข้อย่อย : ตถาคตผู้อรหันตสัมมาสัมพุทธะ / หัวข้อเลขที่ : 143 / -บาลี จตุกฺก. อํ. 21/49/36. / หน้าที่ : 488 , 489
- END -
