พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า
เรื่อง ความอยากเป็นเหตุแห่งความทุกข์
เรื่อง ความอยากเป็นเหตุแห่งความทุกข์
ภิกษุทั้งหลาย! เราจักแสดงธรรม ( สิ่ง ) ที่มีตัณหาเป็นมูล 9 อย่าง 9 อย่าง อย่างไรเล่า ? 9 อย่าง คือ
เพราะอาศัย ตัณหา จึงมี การแสวงหา ( ปริเยสนา )
เพราะอาศัย การแสวงหา จึงมี การได้ ( ลาโภ )
เพราะอาศัย การได้ จึงมี ความปลงใจรัก ( วินิจฺฉโย )
เพราะอาศัย ความปลงใจรัก จึงมี ความกำหนัดด้วยความพอใจ ( ฉนฺทราโค )
เพราะอาศัย ความกำหนัดด้วยความพอใจ จึงมี ความสยบมัวเมา ( อชฺโฌสานํ )
เพราะอาศัย ความสยบมัวเมา จึงมี ความจับอกจับใจ ( ปริคฺคโห )
เพราะอาศัย ความจับอกจับใจ จึงมี ความตระหนี่ ( มจฺฉริยํ )
เพราะอาศัย ความตระหนี่ จึงมี การหวงกั้น ( อารกฺโข )
เพราะอาศัย การหวงกั้น จึงมี เรื่องราวอันเกิดจากการหวงกั้น ( อารกฺขาธิกรณํ ) กล่าวคือ การใช้อาวุธไม่มีคม การใช้อาวุธมีคม การทะเลาะ การแก่งแย่ง การวิวาท การกล่าวคำหยาบว่า “มึง! มึง!” การพูดคำส่อเสียด และ การพูดเท็จทั้งหลาย
ธรรมอันเป็นบาปอกุศลเป็นอเนกย่อมเกิดขึ้นพร้อม
ภิกษุทั้งหลาย! เหล่านี้แล ชื่อว่า ธรรมที่มีตัณหาเป็นมูล 9 อย่าง
* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ฆราวาสชั้นเลิศ / หัวข้อใหญ่ : ฆราวาสชั้นเลิศ / หัวข้อย่อย : ความอยากเป็นเหตุแห่งความทุกข์ / หัวข้อเลขที่ : 6 / -บาลี นวก. อํ. 23/413/227. , ( -บาลี มหา. ที. 10/69/59). / หน้าที่ : 29 , 30
- END -