นรกที่ร้ายกาจของมนุษย์

 

พุทธวจน - คําสอนจากพระโอษฐ์ พระพุทธเจ้า

เรื่อง นรกที่ร้ายกาจของมนุษย์ 

       ภิกษุทั้งหลาย!  นรกชื่อว่า มหาปริฬาหะ มีอยู่

       ในนรกนั้น บุคคลยังเห็นรูปอย่างใดอย่างหนึ่งได้ด้วยจักษุ ( ตา )

       แต่ได้เห็นรูปที่ไม่น่าปรารถนาอย่างเดียว ไม่เห็นรูปที่น่าปรารถนาเลย  

       เห็นรูปที่ไม่น่าใคร่อย่างเดียว ไม่เห็นรูปที่น่าใคร่เลย 

       เห็นรูปที่ไม่น่าพอใจอย่างเดียว ไม่เห็นรูปที่น่าพอใจเลย

       ในนรกนั้น บุคคลยังฟังเสียงอย่างใดอย่างหนึ่งได้ด้วยโสตะ ( หู )... 

       ในนรกนั้น บุคคลยังรู้สึกกลิ่นอย่างใดอย่างหนึ่งได้ด้วยฆานะ ( จมูก )... 

       ในนรกนั้น บุคคลยังลิ้มรสอย่างใดอย่างหนึ่งได้ด้วยชิวหา ( ลิ้น )... 

       ในนรกนั้น บุคคลยังถูกต้องโผฏฐัพพะอย่างใดอย่างหนึ่งได้ด้วย กาย...

       ในนรกนั้น บุคคลยังรู้สึก ธรรมารมณ์ อย่างใดอย่างหนึ่งได้ด้วย มโน ( ใจ )

       แต่ได้รู้สึก ธรรมารมณ์ ที่ไม่น่าปรารถนาอย่างเดียว ไม่ได้รู้สึก ธรรมารมณ์ ที่น่าปรารถนาเลย 

       ได้รู้สึก ธรรมารมณ์ ที่ไม่น่าใคร่อย่างเดียว ไม่ได้รู้สึก ธรรมารมณ์ ที่น่าใคร่เลย 

       ได้รู้สึกธรรมารมณ์ที่ไม่น่าพอใจอย่างเดียว ไม่ได้รู้สึก ธรรมารมณ์ ที่น่าพอใจเลย

       เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอย่างนี้แล้ว ภิกษุรูปหนึ่งได้ทูลถาม พระผู้มีพระภาคเจ้าว่า 

       “ขาแต่พระองค์ผู้เจริญ!  ความเร่าร้อนร้อนนั้น ใหญ่หลวงหนอ

       ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ!  ความเร่าร้อนนั้น ใหญ่หลวงนักหนอ

       ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ!  มีไหม พระเจ้าข้า ความร้อนอื่นที่ใหญ่หลวงกว่า น่ากลัวกว่า กว่าความร้อนนี้ ?”

       ภิกษุทั้งหลาย !  มีอยู่ ความเร่าร้อนอื่น ที่ใหญ่หลวงกว่า น่ากลัวกว่า กว่าความร้อนนี้

       “ขาแต่พระองค์ผู้เจริญ!  ก็ความร้อนอื่นที่ใหญ่หลวงกว่า น่ากลัวกว่า กว่าความร้อนนี้เป็นอย่างไรเล่า ?”

       ภิกษุทั้งหลาย!  ก็สมณะหรือพราหมณ์เหล่าใดเหล่าหนึ่ง ย่อมไม่รู้ชัดตามความเป็นจริง

       ว่า “ทุกข์ เป็นอย่างนี้ๆ ” 

       ว่า “เหตุให้เกิดขึ้นแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้ๆ ”

       ว่า “ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์เป็นอย่างนี้ๆ” 

       ว่า “ข้อปฏิบัติเครื่องทำสัตว์ให้ลุถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์เป็นอย่างนี้”

       สมณพราหมณ์เหล่านั้น ย่อมยินดียิ่งในสังขารทั้งหลาย อันเป็นไปพร้อมเพื่อชาติชรามรณะ โสกะปริเทวะ ทุกขะโทมนัสอุปายาส 

       สมณพราหมณ์เหล่านั้น ครั้นยินดียิ่งในสังขารทั้งหลาย เช่นนั้นแล้ว ย่อมปรุงแต่งซึ่งสังขารทั้งหลาย อันเป็นไปพร้อมเพื่อชาติชรามรณะ โสกะปริเทวะทุกขะ โทมนัสอุปายาส 

       สมณพราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น ครั้นปรุงแต่งซึ่งสังขารทั้งหลายเช่นนั้นแล้ว

       ย่อมเร่าร้อนเพราะความเร่าร้อนแห่งชาติ ( ความเกิด ) บ้าง

       ย่อมเร่าร้อนเพราะความเร่าร้อนแห่งชราบ้าง

       ย่อมเร่าร้อนเพราะความเร่าร้อนแห่งมรณะบ้าง

       ย่อมเร่าร้อนเพราะความเร่าร้อนแห่ง โสกะ ปริเทวะ ทุกขะ โทมนัส อุปายาส บ้าง 

       เรากล่าวว่า “สมณพราหมณ์เหล่านั้น ย่อมไม่พ้นจาก ชาติ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกขะ โทมนัส อุปายาส ทั้งหลาย คือไม่พ้นจากทุกข์” ดังนี้ 

* * * ( ข้างบนนี้-ทั้งหมด ) คัดมาจากหนังสือ พุทธวจน เรื่อง ฆราวาสชั้นเลิศ  /  หัวข้อใหญ่ : ฆราวาสชั้นเลิศ  /  หัวข้อย่อย : นรกที่ร้ายกาจของมนุษย์  /  หัวข้อเลขที่ : 12  /  -บาลี มหาวาร. สํ. 19/562/1731.  /  หน้าที่ : 56 , 57 , 58 , 59 

- END -